Скачкі на батуце: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Спасылкі: афармленне |
|||
Радок 19: | Радок 19: | ||
{{Алімпійскія віды спорту}} |
{{Алімпійскія віды спорту}} |
||
{{Бібліяінфармацыя}} |
|||
[[Катэгорыя:Скачкі на батуце| *]] |
[[Катэгорыя:Скачкі на батуце| *]] |
||
[[Катэгорыя:Алімпійскія віды спорту]] |
[[Катэгорыя:Алімпійскія віды спорту]] |
Версія ад 10:46, 29 лютага 2020
Скачкі́ на бату́це — высокія падскокі на спартыўным батуце з пераваротамі і вярчэннем. Від спорту з элементамі акрабатыкі.
Батут — плеценая сетка даўжынёю 3,6—4,3 м; шырынёй 1,8—2,15 м, замацаваная на раме, вышыня 0,95—1,05 м.
Віды спаборніцтваў: індывідуальныя, па сінхронных скачках (2 спартсмены) і камандныя. Кожны від складаецца з абавязковай і адвольнай праграм, якія ўключаюць па 10 элементаў.
Да 1940-х г. скачкі на батуце выкарыстоўваліся як сродак трэніроўкі спартсменаў, пілотаў і парашутыстаў, уваходзілі ў цыркавыя праграмы. Спартыўныя спаборніцтвы праводзяцца з 1947 (ЗША). Міжнародная федэрацыя батута створана і праведзены першы чэмпіянат свету ў 1964. Чэмпіянаты Еўропы праводзяцца з 1970. У праграме Алімпійскіх гульняў з 2000.
Найбольш пашыраны ў Вялікабрытаніі, Германіі, ЗША, Швейцарыі і інш.
Літаратура
- Петрыкаў А. Скачкі на батуце // БЭ ў 18 т. Т. 14. Мн., 2002.