Беларускі нацыянальны цэнтр (справа): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Справа «Беларускага нацыянальнага цэнтру»''' — |
'''Справа «Беларускага нацыянальнага цэнтру»''' ''(БНЦ)'' — сфабрыкаваная [[ДПУ БССР]] у 1933 годзе справа «контррэвалюцыйнай, паўстанцкай і шпіёнска–дыверсійнай арганізацыі», частка [[Сталін|сталінскіх]] [[рэпрэсіі ў БССР|рэпрэсій у БССР]]. |
||
Паводле следства, БНЦ быў створаны ў верасні 1932 года [[Максім Тарасавіч Бурсевіч|Максімам Бурсевічам]], [[Павел Пятровіч Валошын|Паўлам Валошыным]], [[Флягонт Ігнатавіч Валынец|Флягонтам Валынцом]], [[Язэп Гаўрылік|Язэпам Гаўрылікам]], [[Ігнат Сымонавіч Дварчанін|Ігнатам Дварчаніным]], [[Пятро Васільевіч Мятла|Пятром Мятлой]], [[Сымон Аляксандравіч Рак-Міхайлоўскі|Сымонам Рак-Міхайлоўскім]] і некаторымі іншымі беларускімі палітэмігрантамі, якія |
Паводле следства (агентурная справа «Закардоннікі»), БНЦ быў створаны ў верасні 1932 года дзячамі нацыянальна–вызваленчага руху ў [[Заходняя Беларусь|Заходняй Беларусі]] [[Максім Тарасавіч Бурсевіч|Максімам Бурсевічам]], [[Павел Пятровіч Валошын|Паўлам Валошыным]], [[Флягонт Ігнатавіч Валынец|Флягонтам Валынцом]], [[Язэп Гаўрылік|Язэпам Гаўрылікам]], [[Ігнат Сымонавіч Дварчанін|Ігнатам Дварчаніным]], [[Пятро Васільевіч Мятла|Пятром Мятлой]], [[Сымон Аляксандравіч Рак-Міхайлоўскі|Сымонам Рак-Міхайлоўскім]] і некаторымі іншымі беларускімі палітэмігрантамі, якія пераехалі ў БССР з Польшчы ў красавіку 1930 і верасні 1932 года. |
||
У абвінаваўчым акце сцвярджалася, што БНЦ ставіла мэтай ўвосень 1933 або вясной 1934 года справакаваць памежны савецка-польскі канфлікт, пасля чаго ўзняць узброенае паўстанне і стварыць беларускую рэспубліку ў федэрацыі з Польшчай. |
У абвінаваўчым акце сцвярджалася, што БНЦ ставіла мэтай ўвосень 1933 або вясной 1934 года справакаваць памежны савецка-польскі канфлікт, пасля чаго ўзняць узброенае паўстанне і стварыць беларускую рэспубліку ў федэрацыі з Польшчай. |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
[[Катэгорыя:Гісторыя Беларусі (1918—1939)]] |
[[Катэгорыя:Гісторыя Беларусі (1918—1939)]] |
||
[[Катэгорыя:Рэпрэсіі ў БССР]] |
[[Катэгорыя:Рэпрэсіі ў БССР]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Судовыя працэсы перыяду сталінскіх рэпрэсій]] |
Версія ад 00:50, 9 лютага 2021
Справа «Беларускага нацыянальнага цэнтру» (БНЦ) — сфабрыкаваная ДПУ БССР у 1933 годзе справа «контррэвалюцыйнай, паўстанцкай і шпіёнска–дыверсійнай арганізацыі», частка сталінскіх рэпрэсій у БССР.
Паводле следства (агентурная справа «Закардоннікі»), БНЦ быў створаны ў верасні 1932 года дзячамі нацыянальна–вызваленчага руху ў Заходняй Беларусі Максімам Бурсевічам, Паўлам Валошыным, Флягонтам Валынцом, Язэпам Гаўрылікам, Ігнатам Дварчаніным, Пятром Мятлой, Сымонам Рак-Міхайлоўскім і некаторымі іншымі беларускімі палітэмігрантамі, якія пераехалі ў БССР з Польшчы ў красавіку 1930 і верасні 1932 года.
У абвінаваўчым акце сцвярджалася, што БНЦ ставіла мэтай ўвосень 1933 або вясной 1934 года справакаваць памежны савецка-польскі канфлікт, пасля чаго ўзняць узброенае паўстанне і стварыць беларускую рэспубліку ў федэрацыі з Польшчай.
У лістападзе 1933 - студзені 1934 гадоў пастановай «тройкі» ДПУ па справе было асуджана 108 чалавек, у тым ліку 40 чалавек - да смяротнага пакарання (з іх 15 прысуд заменены 10 гадамі лагераў).
Ваенны трыбунал Беларускай вайсковай акругі ў 1956 г. скасаваў рашэнне калегіі ДПУ ў адносінах да ўсіх абвінавачаных праз адсутнасць доказаў і складу злачынства.