Трытон грабеньчаты

? Трытон грабеньчаты
Навуковая класіфікацыя
Царства:	Жывёлы
Тып:	Хордавыя
Клас:	Земнаводныя
Сямейства:	Саламандравыя
Род:	Трытоны
Від:	Трытон грабеньчаты
Навуковая назва
Triturus cristatus (Laurenti, 1768)
Арэал
Сістэматыка на ВікіВідах Выявы ў ВікіСховішчы ITIS   668401 NCBI   8323

Трытон грабеньчаты (Triturus cristatus), земнаводнае сямейства саламандравых.

Даўжыня цела 5-7 см, з хвастом — 9,5-13,5 см (часам да 18 см), маса 3-12 г. Скура буйназярністая. Галава адносна шырокая, адмежавана ад тулава шыйным звужэннем. Афарбоўка верхняй часткі цела чорная або карычнева-чорная з больш цёмнымі плямамі. Ніжняя частка цела аранжавая, з чорнымі плямамі. У шлюбны перыяд у самцоў добра развіты высокі зубчасты грэбень, які перарываецца, або рэзка зніжаецца каля асновы хваста. Па баках хваста праходзіць блакітнаватая паласа з перламутравым адлівам. Лічынка мае вонкавыя жабры, доўгі ніткападобны адростак на хвасце і вельмі доўгія ўнутраныя пальцы канечнасцей.

Арэал віду займае большую частку Еўропы, паўночную частку Малой Азіі. На Беларусі грабеньчаты трытон сустракаецца па ўсёй тэрыторыі, аднак значна радзей, чым трытон звычайны.

Грабеньчаты трытон насяляе поймы рэк і азёр, лясы, хмызнякі, паркі. Усю вясну і лета праводзіць у вадаёмах, пазбягае забруджаных месцаў, часцей за ўсё корміцца лічынкамі насякомых, малюскамі, іншы раз можа паядаць апалонікаў. Пасля шлюбнага перыяду, калі выходзіць на сушу, трытон днём знаходзіцца ў сховішчах, а ноччу або ў дажджлівыя дні палюе. Паядае пераважна дажджавых чарвей, слізнякоў, насякомых і іх лічынкі. На зімоўку грабеньчаты трытон ідзе апошнім з земнаводных, зімуе звычайна ў лісцевых лясах.

Літаратура

• Земнаводныя. Паўзуны: Энцыклапедычны даведнік. Мн., БелЭн, 1996. ISBN 985-11-0067-6
• Пікулік М.М. Навошта нам амфібіі? - Мн.: Навука і тэхніка, 1992. ISBN 5-343-00383-4

У Сеціве

• Артыкул на Slounik.org