Аляксандр Паўлавіч Брулоў

Аляксандр Паўлавіч Брулоў
Аляксандр Паўлавіч Брулоў
	; Аўтапартрэт 1830 года
Дата нараджэння	29 лістапада 1798
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург
Дата смерці	9 (21) студзеня 1877 (78 гадоў)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Бацька	Paul Bruleau[d]
Дзеці	Pavel Brullov[d]
Альма-матар	Імператарская Акадэмія мастацтваў (1821);
Месца працы	Імператарская Акадэмія мастацтваў;
Працаваў у гарадах	Санкт-Пецярбург, Германія, Францыя, Парыж і Італія
Уплыў на	Ippolit Monighetti[d]
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Паўлавіч Брулоў (29 лістапада 1798, Санкт-Пецярбург — 9 (21) студзеня 1877, Санкт-Пецярбург) — рускі мастак і архітэктар. Прафесар архітэктуры Імператарскай Акадэміі мастацтваў. Старэйшы брат Карла Брулова.

Раннія гады

Аляксандр Паўлавіч Брулоў нарадзіўся ў сям'і «акадэміка арнаментальнай скульптуры» Паўла Іванавіча Бруло (руск.) (бел.^[2].

Разам з малодшым братам Карлам у 1809 годзе быў прыняты ў Акадэмію мастацтваў за казённы кошт, а ў 1822 годзе за кошт Таварыства заахвочвання мастацтваў (руск.) (бел. яны былі адпраўленыя на 6 гадоў за мяжу.

Зіму браты правялі ў Мюнхене, а ў маі 1823 года прыбылі ў Рым. З асаблівай любоўю А. П. Брулоў вывучаў разваліны старажытных гарадоў, для чаго у 1824 годзе разам з Аляксандрам Львовым (руск.) (бел. наведаў Сіцылію, а ўвосень таго ж года Пампеі, дзе склаў праект рэстаўрацыі тэрм.

Да 1826 ім былі ўжо выкананы пампейскія тэрмы, у гравюрах Сандса выдадзеныя затым у Парыжы, а тэкст да іх быў надрукаваны на французскай мове толькі ў 1829 годзе. Наступны за тым год Брулоў правёў у Парыжы, дзе слухаў курс механікі ў Сарбоне і наведваў лекцыі Бюона па гісторыі архітэктуры. Адсюль Брулоў ездзіў у Шартр і іншыя гарады, а таксама ў Англію. У 1829 годзе вярнуўся ў Санкт-Пецярбург.

«Пампейскія тэрмы» даставілі Брулову званне архітэктара Яго Вялікасці, члена-карэспандэнта Французскага інстытута, члена Каралеўскага інстытута архітэктараў у Англіі і званне члена акадэмій мастацтваў ў Мілане і Пецярбургу.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д RKDartists Праверана 2 сакавіка 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
↑ Брюллов Александр Павлович (руск.). на сайте «Прогулки по Петербургу». Праверана 11 снежня 2013.

Літаратура

Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).

Спасылкі

Александр Павлович Брюллов (руск.). на портале «Воскресный день» (10 снежня 2013).
Брюллов (до 1822 - Брюлло) Александр Павлович (руск.)(недаступная спасылка). Энциклопедия русских художников ArtOnline.ru. Архівавана з першакрыніцы 23 ліпеня 2014. Праверана 10 ліпеня 2014.
Карнаухова Л., Архангельский С.. Александр Павлович Брюллов — портретист (руск.). подшивка журнала: «Наше наследие».

[_bda8c10723193ff8-1] а ^б ^в ^г ^д RKDartists Праверана 2 сакавіка 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>

[2] Брюллов Александр Павлович (руск.). на сайте «Прогулки по Петербургу». Праверана 11 снежня 2013.

[1]

[2]