Андрэй Агеевіч Блажко
Андрэй Агеевіч Блажко | |
---|---|
Дата нараджэння | 1895 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 17 мая 1920 |
Альма-матар | |
Камандаваў | Дукорскімі партызанамі |
Андрэй Агеевіч Блажко (1895, в. Харэвічы (цяпер у межах в. Дукора), Пухавіцкі раён — 17 мая 1920) — арганізатар і кіраўнік дукорскіх партызан[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/%D0%94%D1%83%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B0._%D0%92%D1%83%D0%BB%D1%96%D1%86%D0%B0_%D0%91%D0%BB%D0%B0%D0%B6%D0%BA%D0%BE.jpg/220px-%D0%94%D1%83%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B0._%D0%92%D1%83%D0%BB%D1%96%D1%86%D0%B0_%D0%91%D0%BB%D0%B0%D0%B6%D0%BA%D0%BE.jpg)
Член РКП(б). З 1915 года матрос Балтыйскага флоту. Удзельнік Кастрычніцкай рэвалюцыі. Падчас польскай інтэрвенцыі ў 1919 годзе камандзір партызанскага атрада Дукорскай воласці, у яго доме размяшчаўся штаб атрада. 3 мая 1920 года арыштаваны, расстраляны ва ўрочышчы Пушча, разам з 15 іншых партызан.
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/%D0%94%D1%83%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B0._%D0%9F%D0%BE%D0%BC%D0%BD%D1%96%D0%BA_%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D1%8F_%D0%BF%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%86%D1%96_%D0%B2%D0%B0%D1%8F%D1%80%D0%BE%D1%9E_%D1%96_%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%82%D1%8B%D0%B7%D0%B0%D0%BD._%D0%A2%D0%B0%D0%B1%D0%BB%D1%96%D1%87%D0%BA%D0%B0_1.jpg/220px-%D0%94%D1%83%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B0._%D0%9F%D0%BE%D0%BC%D0%BD%D1%96%D0%BA_%D1%83%D1%88%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D1%8F_%D0%BF%D0%B0%D0%BC%D1%8F%D1%86%D1%96_%D0%B2%D0%B0%D1%8F%D1%80%D0%BE%D1%9E_%D1%96_%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%82%D1%8B%D0%B7%D0%B0%D0%BD._%D0%A2%D0%B0%D0%B1%D0%BB%D1%96%D1%87%D0%BA%D0%B0_1.jpg)
У вёсцы Дукора яго імем названа вуліца, на магіле помнік[1]. У цэнры вёскі знаходзіцца таблічка ў памяць аб загінуўшых дукорскіх партызан.
Дукорскім партызанам прысвечана п’еса мясцовага настаўніка, аднаго з пачынальнікаў сучаснай беларускай драматургіі Васіля Гарбацэвіча «Чырвоныя кветкі Беларусі». Дзейнасць дукорскіх партызан стала асновай вядомай п’есы Кандрата Крапівы «Партызаны».
На працягу многіх дзесяцігоддзяў мясцовы калгас і школа насілі імя 16 партызан[2].
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б Блажко Андрей Агеевич // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 60. — 737 с.
- ↑ https://www.sb.by/articles/legendy-i-byli-starazhytnay-dukory.html