Арнольд Меры
Арнольд Меры | |
---|---|
эст.: Arnold Meri | |
Дата нараджэння | 1 ліпеня 1919 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 27 сакавіка 2009[1] (89 гадоў) |
Месца смерці | |
Альма-матар | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія |
Званне | палкоўнік |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Арнольд Меры (1 ліпеня 1919, Талін, Эстонія – 27 сакавіка 2009, Талін, Эстонія) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза, ганаровы старшыня Антыфашысцкага камітэту Эстоніі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]З 1926 года жыў з сям'ёй у Югаславіі. У 1938 сям'я вярнулася ў Эстонію, дзе Арнольд быў прызваны ў армію. Пасля далучэння Эстоніі да СССР абраны ў гарадской камітэт камсамолу Таліна, і яму было даручана ствараць камсамольскія арганізацыі ў арміі. Пасля ператварэння арміі ў 22-і Эстонскі корпус, ён быў прызначаны намеснікам палітрука 415-га радыёбатальёна.
На франтах Вялікай Айчыннай вайны з канца чэрвеня 1941 года, прыняўшы першы бой у раёне горада Порхаў Пскоўскай вобласці.
17 ліпеня 1941 года праціўнік, фарсіраваўшы раку Шалонь, пачаў наступленне на горад Дно. На батальён быў скінуты дэсант. У цяжкіх умовах, калі пачалося адступленне байцоў, Арнольд Меры спыніў іх і арганізаваў абарону. У баю ён быў чатырохразова паранены (у правую руку, у калена, у бядро, у грудзі), але працягваў камандаваць. Планы праціўніка па выхадзе да шашы «Порхаў — Дно» былі сарваныя[2]
Меры стаў першым эстонцам, удастоеным звання Героя Савецкага Саюза, якое было яму прысвоена 15 жніўня 1941 года за дзеянні ў гэтым баі.
Пасля лячэння Арнольд Меры вучыўся ў Маскоўскім ваенна-інжынерным вычылішчы, служыў намеснікам начальніка палітаддзела 249-й Эстонскай дывізіі і 8-га Эстонскага стралковага корпуса.
У чэрвені 1945 года Арнольд Меры быў дэмабілізаваны з арміі і накіраваны на радзіму, дзе яго абралі першым сакратаром ЦК камсамола Эстоніі. У 1949 годзе ён паступіў у Вышэйшую партыйную школу пры ЦК УКП(б). Тады жа накіраваны на востраў Хіюмаа ў якасці партыйнага ўпаўнаважанага для правядзення дэпартацый, што пасля паслужыла падставай для абвінавачвання яго ў дачыненні да злачынстваў супраць людскасці[3].
У 1951 годзе па даносу яго выключылі з ВПШ і пазбавілі дзяржаўных узнагарод. Ён з'ехаў з сям'ёй у Эстонію і працаваў столярам, а пасля пераехаў у Горна-Алтайск. У 1956 годзе пасля XX з'езду КПСС ён быў рэабілітаваны і яму вярнулі званне Героя Савецкага Саюза. Ён скончыў ВПШ і працаваў выкладчыкам палітэканоміі ў Горана-Алтайскім педагагічным інстытуце.
З 1960 года Арнольд Меры працуе ў Эстоніі на кіруючых пасадах у міністэрстве асветы Эстонскай ССР. У 1979 годзе ён стаў старшынёй прэзідыўма Эстонскага таварыства сяброўства і культурных сувязяў з замежнымі дзяржавамі. На пенсію Арнольд Меры сыйшоў у 1989 годзе. У апошнія гады жыцця Арнольд Меры узначальваў Антыфашысцкі камітэт Эстоніі.
Зноскі
- ↑ http://rt.com/news/estonian-red-army-veteran-dies-amidst-genocide-trial/
- ↑ Именем эстонского подсудимого Арнольда Мери назовут улицу Архівавана 3 красавіка 2009. Росбалт
- ↑ Равиль Зиганшин Русофобия. О подлинных героях и оборотнях Эстонии. Арнольд Мери против Леннарта Мери «Российская Федерация сегодня» №24, 2003
- Pages using the JsonConfig extension
- Нарадзіліся 1 ліпеня
- Нарадзіліся ў 1919 годзе
- Нарадзіліся ў Таліне
- Памерлі 27 сакавіка
- Памерлі ў 2009 годзе
- Памерлі ў Таліне
- Выпускнікі Вышэйшай партыйнай школы пры ЦК КПСС
- Выпускнікі Маскоўскага ваеннага інжынернага вучылішча
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Пашаны
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны II ступені
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга
- Кавалеры ордэна Дружбы народаў
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Кавалеры ордэна «Знак Пашаны»
- Узнагароджаныя медалём Жукава
- Узнагароджаныя медалём «50 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Узнагароджаныя медалём «Ветэран працы»
- Асобы
- Постаці Эстоніі
- Ваенныя дзеячы Эстоніі