Аўгусцін Ахрамовіч

Аўгусцін Ахрамовіч
Дата нараджэння	1882(1882)
Месца нараджэння	хутар каля в. Чарняты, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1976(1976)
Месца смерці	Эльблёнг, Польшча
Бацька	Фелікс
Жонка	Ганна Ахрамовіч
Дзеці	Зянон, Міхал, Тамара, Уладзімір

Аўгусцін Ахрамовіч (1882 — 1976) — сябра Мядзельска-смаргонскага антыкамуністычнага падполля. Бацька іншага ўдзельніка падполля — Зянона Ахрамовіча.

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1882 г. на хутары каля в. Чарняты Віленскай губерні ў Расійскай імперыі (цяпер Смаргонскі раён Гродзенскай вобласці). Перад Першай сусветнай вайной працаваў у Пецярбурзе на Пуцілаўскім заводзе. У той час да рэвалюцыі не далучаўся і палітыкай не займаўся. Там жа пазнаёміўся і пабраўся з жонкай Ганнай Максімовіч, якая таксама працавала ў Пецярбурзе. Пасля падпісання мірнай дамовы ў 1920 г. годзе паміж Польшчай і Савецкай Расіяй разам з жонкай вярнуўся ў Беларусь, на хутар каля в. Чарняты, на сваю гаспадарку. У сям'і было чацвёра дзяцей — дачка і трое сыноў. Зянон Ахрамовіч быў самы маладзейшы, старэйшымі былі Міхал, Уладзімір і Тамара.

У 1949 г. пасіўна далучыўся да антыкамуністычнай дзейнасці у складзе мядзельска-смаргонскага антыкамуністычнага падполля. Сын Зянон разам з кіраўніком падпольнай арганізацыі Расціславам Лапіцкім распаўсюджваў улёткі, перахоўваў на хутары Аўгусціна Ахрамовіча друкарку, на якой друкаваліся ўлёткі. Паводле Зянона Ахрамовіча, яго бацькі падтрымлівалі дзейнасць юнакоў: «Бацькі мае ведалі, чым мы займаемся. Часам мы там у лазні друкавалі цэлымі днямі. То бацькі прыходзілі і клікалі есці. Усе ведалі, і брат старэйшы ведаў — Валодзя».

Арыштаваны ў сакавіку 1950 года. Сын Зянон заявіў савецкім карным органам, што бацькі нічога ня ведалі і ўзяў усё на сябе, але яны таксама былі арыштаваныя. Быў трыманы асобна ад жонкі і сына, сядзеў у адной камеры разам з іншым удзельнікам падполля — Эдуардам Сташынскім. 17—20 ліпеня 1950 г. быў асуджаны вайсковым трыбуналам Беларускай Вайсковай Акругі па справе мядзельска-смаргонскага падполля на 25 гадоў зняволення ў савецкіх канцлагерах. У кнізе «Як пошуг маланкі» Міхась Чарняўскі пісаў:

«Аўгусцін Ахрамовіч, чалавек паважнага веку (меў тады ўжо амаль 70 гадоў), пачуўшы такі вялікі прысуд, падзякаваў Сталіну, што гэтак шмат яшчэ пражыве.».

Паводле Зянона Ахрамовіча, пасля суду спачатку быў у Мінску год ці два, а потым разам з жонкай быў вывезены ў Хабараўскі край, але ў розныя канцлагеры. У лагерах амаль не працаваў, бо быў стары.

Вызвалены ў 1955 г. Вярнуўся на Смаргоншчыну. Сын Зянон у 1958 годзе выехаў у Польшчу. Разам з жонкай Аўгусцін Ахрамовіч пераехаў у Лідзбарк да сына, пабылі ў Лідзбарку год, а потым пераехалі да Зянона ў Эльблёнг.

Памёр у 1976 годзе.

Літаратура

• Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. — ISBN 985-6374-07-3.
• Чарняўскі Міхась. Ня бойцеся ахвяраў і пакут. — Вільня, 2006. — ISBN 978-9857-0620-58.
• Чарняўскі Міхась. Як пошуг маланкі: Расціслаў Лапіцкі, — Мінска: Тэхналёгія, 2006. ISBN 985-458-139-X.
• Чарняўскі М. М. Да гісторыі Мядзельска-Смаргонскага вучнёўскага падполля // Палітычныя рэпрэсіі на Беларусі ў ХХ стагоддзі: Матэрыялы нав.-практ. канферэнцыі (Менск, 27—28 лютага 1998 г.). Мн., 1998.