Перайсці да зместу

Валянцін Аляксандравіч Налівайчанка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валянцін Аляксандравіч Налівайчанка
укр.: Валентин Олександрович Наливайченко
народны дэпутат Украіны
12 снежня 2012 — 17 сакавіка 2014
старшыня Службы бяспекі Украіны[d]
22 снежня 2006 — 11 сакавіка 2010
Папярэднік Ihor Drizhchany[d]
Пераемнік Валерый Іванавіч Харашкоўскі
старшыня Службы бяспекі Украіны[d]
24 лютага 2014 — 18 чэрвеня 2015
Папярэднік Аляксандр Рыгоравіч Якіменка
Пераемнік Васіль Сяргеевіч Грыцак
пасол Украіны ў Беларусі
30 снежня 2005 — 29 мая 2006
народны дэпутат Украіны
з 29 жніўня 2019

Нараджэнне 8 чэрвеня 1966(1966-06-08)[1] (58 гадоў)
Партыя
  • Справядлівасць[d]
Член у
Адукацыя
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Order of Prince Yaroslav the Wise, 4th class Order of Prince Yaroslav the Wise, 5th class камандор ордэна «За заслугі перад Літвой»
Сайт nalyvaichenko.org
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Валянцін Аляксандравіч Налівайчанка (укр.: Наливайченко Валентин Олександрович; 8 чэрвеня 1966, Запарожжа) — украінскі дыпламат і актывіст дзяржавы, у 2006—2010 гадах кіраўнік Службы бяспекі Украіны.

З адзнакай скончыў Кіеўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Тараса Шаўчэнкі. Пасля аднаўлення незалежнасці Украіны паступіў на дыпламатычную службу. З 1994 па 1997 служыў у якасці другога, а затым першага і сакратара Пасольства Украіны ў Фінляндыі, Даніі і Нарвегіі. У 1997—2001 гадах быў першым сакратаром, саветнікам, начальнікам аддзела і намеснікам начальніка Дэпартамента консульскіх спраў Міністэрства замежных спраў Украіны. З 2001 па 2003 служыў у якасці генеральнага консула Украіны ў Вашынгтоне. Вярнуўшыся дадому, уступіў на пасаду кіраўніка Дэпартамента па консульскіх пытаннях (да 2004 года), пасля чаго займаў пасаду намесніка міністра замежных спраў і член Камісіі па пытаннях грамадзянства пры Прэзідэнце Украіны (да 2006 года). З лютага па май 2006 года ён быў паслом Украіны ў Мінску.

29 мая 2006 быў прызначаны намеснікам кіраўніка Службы бяспекі Украіны, на чале антытэрарыстычнага цэнтра пры СБУ. З 6 снежня 2006 года да 6 сакавіка 2009 выконваў абавязкі кіраўніка СБУ. 6 сакавіка 2009 г. рашэннем прэзідэнта афіцыйна стаў кіраўніком установы. З красавіка 2007 года ён быў таксама сябрам Савета нацыянальнай бяспекі і абароны Украіны[3][4].

Кандыдат у прэзідэнты (2019)[5].

  • 26 чэрвеня 2007 г быў узнагароджаны ордэнам Яраслава Мудрага V ступені.

Зноскі