Вялікі тэатр (Санкт-Пецярбург)
Вялікі тэатр | |
---|---|
Заснаваны | 1783 |
Краіна | |
Размяшчэнне | |
Будынак | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вялікі тэатр (Каменны тэатр) — пецярбургскі тэатр, які існаваў у 1784—1886 гадах, з 1886 года — Пецярбургская кансерваторыя. Знаходзіўся на Тэатральнай плошчы. У 1886 годзе будынак Каменнага тэатра быў часткова разабраны і перабудаваны ў сучасны будынак Пецярбургскай кансерваторыі.
Будынак
[правіць | правіць зыходнік]Будынак неаднаразова перабудоўваўся (першапачаткова глядзельная зала мела тры, пасля пяць ярусаў). У 1835—1838 гадах рэканструявана па праекце архітэктара А. К. Каваса, сцэна пераабсталявана А. А. Ролерам .
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]З 1783 года ў тэатры даваліся оперныя, балетныя, а таксама драматычныя (да стварэння ў 1832 годзе Александрынскага тэатра) спектаклі, праводзіліся канцэрты, балі і іншыя забаўляльныя мерапрыемствы. Да сярэдзіны XIX стагоддзя тут выступала імператарская прыдворная трупа.
У тэатры адбыліся прэм’еры опер М. І. Глінкі — «Жыццё за цара » (1836), якая адзначыла нараджэнне новай рускай класічнай оперы, і «Руслан і Людміла » (1842). Ставіліся таксама оперы іншых рускіх кампазітараў; выступалі спевакі Л. С. Сандунова , П. В. Злоў, П. Т. і В. Ф. Рыкалавы, Г. Я. Пятрова, В. А. Пятроў, Леон Лявонаў, Р. Клімоўскі, А. Р. Яфрэмаў, В. А. Шэмаеў, Я. С. і А. І. Вараб’ёвы; танцоўшчыкі І. І. Вальберх , А. П. Глушкоўскі , А. І. Істоміна , Я. І. Коласава і іншыя.
У 1847 годзе на сцэне Вялікага Каменнага тэатра дэбютаваў Марыус Петыпа, які змяніў на пасадзе галоўнага імператарскага балетмайстра іншага французскага харэографа Артура Сен-Леона і звязаў сваё жыццё з рускім балетам на цэлых паўстагоддзя. У іх пастаноўках выступалі на сцэне гэтага тэатра К. О. Вазем , Ц. А. Стуколкін , Караліна Разаці , Л. І. Іванаў, К. І. Канцырава , Н. К. Багданава , М. М. Мураўёва , М. М. Петыпа, Г. І. Прыхунова , М. М. Мадаева , А. Ф. Вяргіна, А. М. Кемерэр .
У 1886 годзе прайшоў апошні спектакль (опера «Кармэн» Ж. Бізэ); усе спектаклі былі перанесены ў будынак Марыінскага тэатра; будынак Вялікага тэатра быў перададзены Рускаму музычнаму таварыству для перабудовы пад кансерваторыю і часткова разабраны і ўвайшоў у новы будынак Кансерваторыі.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1