Грэх

Грэх
Вывучаецца ў	гамартыялогія[d]
Процілегла	цнота
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікеланджэла. Грахападзенне Адама і Евы. Роспіс Сіксцінская капэла Грэхападзенне Адама і Евы

Грэх — у аўраамічных рэлігіях з’яўляецца актам парушэння Божай волі. Грэх можа таксама разглядацца як усе, што парушае ідэальныя адносіны паміж чалавекам і Богам. Слова «грэх» вызначаецца як «прамазаць». Некаторыя правіны разглядаюцца як грахі, а некаторыя грахі лічацца больш цяжкімі, чым іншыя. У гэтым нюансе грахі разглядаюцца ў дыяпазоне ад нязначных памылак да смяротных злачынстваў.

Каталіцызм разглядае найменш цяжкія правіны як даравальныя грахі, якія з’яўляюцца часткай чалавечага жыцця, і калі грэшнік не паспеў раскаяцца і ён варты неба, то ён зможа ачысціца ад грахоў у Чыстцы. З іншага боку, грахі вялікага зла з’яўляюцца смяротнымі грахамі — якія прыносяць наступствы пекла, калі не адбылося акта здзейсненага раскаяння ці споведзі пра іх. Грахі бестурботнага жыцця лічацца разбуральнымі і могуць прывесці да Семі смяротных грахоў.

Іншая канцэпцыя звязвае грах са справамі, якія існуюць на зямлі, але не на нябёсах. Прадукты харчавання, напрыклад, неабходны для здароўя цела, але не для вечнага трансцэндэнтальнага жыцця, такім чынам, празмернае спажыванне ежы лічыцца грахом.

Грэх таксама трактуецца як непазбежны акт, які перадаецца з пакалення ў пакаленне ад агульнага продка Адама. Лічыцца, што падобна хваробе што грэх атруціў сэрца кожнага чалавека ў далейшым, і што кожны чалавек з’яўляецца абсалютна поўным граху і не можа інакш думаць і дзейнічаць, і можа толькі замаскіраваць прысутнасць граху.