Перайсці да зместу

Дуча дзі Буанінсенья

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дуча дзі Буанінсенья
італ.: Duccio di Buoninsegna
Фатаграфія
Дата нараджэння каля 1255[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці каля 1319[1]
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак
Жанр рэлігійны жывапіс[d][7][4]
Мастацкі кірунак Сіенская школа жывапісу[8]
Уплыў Чымабуэ
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дуча дзі Буанінсенья (італ.: Duccio di Buoninsegna; каля 1255, г. Сіена, Італія — 3 жніўня 1319) — італьянскі жывапісец.

Заснавальнік Cіенскай школы жывапісу. Зазнаў уплыў італа-візантыйскага жывапісу і французскай гатычнай мініяцюры. Для яго твораў характэрны асобныя рысы мастацтва Протарэнесансу. Стварыў алтарныя абразы з арнаментнымі залатымі фонамі, гучнай вытанчанай каляровай гамай («Мадонна са святымі», «Мадонна з шасцю анёламі», «Мадонна францысканцаў», каля 1280, «Мадонна Ручэлаі», 1285). У галоўным творы — алтарным абразе сіенскага сабора «Маэста» (двухбаковы паліпціх, 1308-11) з выявай Мадонны ў акружэнні святых і анёлаў на пярэднім боку і сцэн пакут Хрыста на тыльным боку — імкнуўся надаць большую жыццёвасць і пераканаўчасць традыцыйным кампазіцыйным схемам, перадаць прастору і аб'ём. У 1288 па яго малюнку быў выкананы першы ў Італіі манументальны віграж.

Зноскі

  • Brandi С. Duccio. Firenze, 1951
  • Carli E. Duccio. Milano, 1962