Запіскі пра Гальскую вайну

Запіскі пра Гальскую вайну
Запіскі пра Гальскую вайну
	лац.: De Bello Gallico
Жанр	дакументальная проза[d], прапаганда і аўтабіяграфія
Аўтар	Аўл Гірцый і Гай Юлій Цэзар
Мова арыгінала	лацінская мова
Дата першай публікацыі	58 да н.э. і 49 да н.э.
Выдавецтва	Гай Юлій Цэзар
Наступны	Commentarii de Bello Civili[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Запіскі пра Гальскую вайну (лац.: Commentarii de Bello Gallico) — сачыненне Гая Юлія Цэзара, у васьмі кнігах якога ён ва ўласцівай яму дакладнай, сціснутай і энергічнай манеры апісаў сваё заваяванне Галіі ў 58-50 гг. да н.э., а таксама дзве пераправы праз Рэйн і высадку ў Брытаніі.

Дакладная дата напісання невядомая. Апошнюю кнігу дапісаў пасля смерці вайскавода Аўл Гірцый, напісаўшы перад ёй сваё пасланне Бальбу. Цэзар вядзе апавяданне ў трэцяй асобе, між іншым згадваючы неацэнныя падрабязнасці геаграфічнай і этнаграфічнай уласцівасці (напрыклад, найбольш падрабязнае апісанне друідаў).

У Старажытным Рыме сачыненне Цэзара лічылася ўзорам лаканічнай, сухаватай атычнай прозы, аказаўшы вырашальны ўплыў на станаўленне стылю Тацыта і шэрагу іншых гісторыкаў. Традыцыйна з’яўляецца першым творам класічнай латыні, які чытаюць на ўроках гэтай мовы (у элементарным курсе старажытнагрэчаскай падобнае месца займае «Анабасіс» Ксенафонта).

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Лацінскі тэкст