Класічны перыяд археалагічных культур Паўночнай Амерыкі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Класічны перыяд
медны век
Петрогліфы Фрэманцкай культуры
Геаграфічны рэгіён Паўночная Амерыка
Лакалізацыя ЗША
Датаванне 500 г. н.э.1200 г. н.э.
Носьбіты індзейцы
Тып гаспадаркі сельская гаспадарка, рамяство
Пераемнасць
Перыяд фарміравання Посткласічны перыяд

Класічны перыяд (англ.: Classic period) — стадыя развіцця археалагічных культур у дакалумбавую эпоху Паўночнай Амерыкі на працягу прыкладна 500 г. н.э. — 1200 г. н. э.

Класічны перыяд у дачыненні да паўночнаамерыканскіх археалагічных культур быў упершыню вылучаны ў 1958 г. археолагамі-аўтарамі кнігі «Метад і тэорыя ў амерыканскай археалогіі». Яны абапіраліся на вопыт вывучэння археалагічных культур паўднёвага захаду ЗША, дзе ў вылучаны перыяд існавалі развітыя культуры анасазі, патаян, хахокам, магаён, сінагуа і фрэмант. Папярэдняя перыядызацыя засноўвалася на даследаванні культур усходняй часткі ЗША, дзе да ўзнікнення Місісіпскай цывілізацыі вылучаўся працяглы лясны перыяд. Увядзенне ў храналогію развіцця археалагічных культур перыядаў фарміравання, класічнага і паслякласічнага павінна было звязаць вывучэнне паўночнаамерыканскіх культур з месаамерыканскімі і паўднёваамерыканскімі.

Характэрныя рысы класічнага перыяду:

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]