Перайсці да зместу

Крот еўрапейскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Крот еўрапейскі

На паверхні зямлі
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Talpa europaea L., 1758

Арэал

выява

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  633852
NCBI  9375
EOL  1178988
FW  104182

Крот еўрапейскі, Крот звычайны, Крот[1] (Talpa europaea) — млекакормячая жывёла сямейства кратовых. Жыве пад зямлёй у глебе.

Цела (даўжыня 12—15 см, маса 65—92 г.) і галава падоўжаныя. Цела крата моцнае, цыліндрычнай формы. Галава без вушных ракавін сядзіць на кароткай шыі. Маленькія недаразвітыя вочы схаваны ў поўсці. Заднія лапы развіты слаба. Пярэднія (капальныя) лапатападобныя канечнасці крата вывернуты вонкі, з доўгімі пляскатымі кіппюрамі і перапонкай паміж пальцамі. Кароткія плячо і перадплечча схаваны ў тулаве. Моцна развітыя лапатападобныя кісці разграбаюць зямлю, дзякуючы чаму крот хутка перамяшчаецца ў глебе. Вельмі добра развіты нюх.

Поўсць кароткая, аксаміцістая, мяккая, зверху матава-чорная або чорна-бурая з шараватым адценнем, знізу больш светлая. Поўсцевае покрыва не мае напрамку.

Насельнік глебы лясной і лесастэпавай зон. Пашыраны ў Еўразіі і Паўночнай Амерыцы. На Беларусі трапляецца ўсюды, часцей у паўночнай і цэнтральнай частках, у месцах з дзярнова-падзолістымі сугліністымі глебамі. Сустракаецца на ўзпесках, высечках, палянах, лугах, палях і агародах, у садах, парках і лясах. Жыве пад зямлёй у норах.

Асаблівасці біялогіі

[правіць | правіць зыходнік]
Кратавінне

Аселы від. Пад зямлёй рые норы (жыллёвыя і кармавыя), зямлю выкідвае вонкі. Яго прысутнасць выдаюць выкіды зямлі з падземных галерэй — кратавінне. Гнездавая камера звычайна пад пнямі, кустамі, купінамі на глыбіні да 1,5 м, кармавыя хады на глыбіні 2—50 см. Актыўны ўвесь год, пераважна вясной і ўвосень, раніцай і ўвечары. Характэрны сезонныя міграцыі з аднаго біятопу ў другі.

Корміцца дажджавымі чарвямі, насякомымі і іх лічынкамі. Бываюць выпадкі канібалізму. За адзін раз з'ядае 22, за суткі да 60 грам корму.

Полавая спеласць ва ўзросце 5—6 месяцаў. Спароўванне ў сакавіку — красавіку. Цяжарнасць да 40 сутак (мяркуюць, што ёсць латэнтная фаза). У прыплодзе 1—9 (найчасцей 3—7) дзіцянят. Некаторыя самкі ў канцы лета даюць другі прыплод. Дзіцяняты нараджаюцца сляпымі, голымі, бездапаможнымі, пакідаюць гняздо праз месяц.

Ліняе крот вясной, улетку і ўвосень.

Аб'ект промыслу (нарыхтоўка шкурак).

Зноскі

  1. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.