Перайсці да зместу

Леанід Іванавіч Пасечнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Леанід Іванавіч Пасечнік
руск.: Леонид Иванович Пасечник
3-і кіраўнік Луганскай Народнай Рэспублікі[d]
з 24 лістапада 2017
Папярэднік Ihor Plotnytskiy[d]
Minister of State Security[d]
з 9 кастрычніка 2014

Нараджэнне 15 сакавіка 1970(1970-03-15)[1][2] (54 гады)
Партыя
Адукацыя
Прыналежнасць Наваросія, ДНР, ЛНР і Расія
Род войскаў Служба бяспекі Украіны[3]
Званне прапаршчык і генерал-маёр
Бітвы
Узнагароды
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені Medal For Military Service to Ukraine ордэн Дружбы
ордэн імя Ахмата Кадырава
Сайт главалнр.рф (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леанід Іванавіч Пасечнік (руск.: Леонид Иванович Пасечник, укр.: Леонід Іванович Пасічник; нар. 15 сакавіка 1970, Варашылаўград, УССР) — лідар самаабвешчанай Луганскай Народнай Рэспублікі. З 2014 па 2017 год займаў пасаду міністра дзяржаўнай бяспекі рэспублікі[4][5][6][7].

Бацька Пасечніка 26 гадоў працаваў у праваахоўных органах[7], у АБКСУ[6][7]. У 1975 годзе сям’я Пасечнікаў пераехала ў Магадан на Далёкім Усходзе Расіі[7], дзе бацька Пасечніка быў звязаны з працамі залатых руднікоў[6].

Пасечнік скончыў Данецкі ваенна-палітычны тэхнікум і працаваў у Службе бяспекі Украіны (СБУ) Луганскай вобласці начальнікам атрада па барацьбе з кантрабандай[7] і начальнікам Стаханаўскага раённага атрада[6]. 15 жніўня 2006 года ён праславіўся тым, што на памежным пункце «Ізварыне» перахапіў вялікую колькасць кантрабанды (1,94 млн даляраў і 7,24 млн расійскіх рублёў), пры гэтым прынцыпова адмовіўшыся ад хабару[6][7].

У сакавіку 2007 года падпалкоўнік СБУ Пасечнік атрымаў ад прэзідэнта Украіны Віктара Юшчанкі медаль «За ваенныя заслугі ва Украіне» «за сумленнасць і прафесіяналізм пры выкананні службовага абавязку»[6].

У 2014 годзе перайшоў на бок прарасійскіх баевікоў, стаўшы 9 кастрычніка 2014 года міністрам дзяржаўнай бяспекі самаабвешчанай дзяржавы «Луганская Народная Рэспубліка» (ЛНР)[6][7].

21 лістапада 2017 года ўзброеныя людзі ў неабазначанай форме занялі пазіцыі ў цэнтры Луганска ў выніку барацьбы за ўладу паміж кіраўніком рэспублікі Ігарам Платніцкім і (звольненым Платніцкім) міністрам унутраных спраў ЛНР Ігарам Карнетам[8][9]. Праз тры дні на сайце сепаратыстаў з’явілася інфармацыя, што Платніцкі падаў у адстаўку «па стане здароўя. Множныя ваенныя раненні, наступствы выбуховых раненняў зрабілі сваё»[10]. На сайце паведамлялася, што Пасечнік прызначаны выконваючым абавязкі кіраўніка «да наступных выбараў»[10]. Расійскія СМІ паведамляюць, што Платніцкі ўцёк з непрызнанай рэспублікі 23 лістапада 2017 года ў Расію[11]. 25 лістапада Народны Савет ЛНР у складзе 38 чалавек аднагалосна ўхваліў адстаўку Платніцкага[12]. Пасечнік заявіў аб сваёй прыхільнасці да мінскіх пагадненняў, заявіўшы, што «рэспубліка будзе паслядоўна выконваць узятыя на сябе абавязацельствы па гэтых пагадненнях»[13]. 30 сакавіка 2018 года Пасечнік заявіў: «Наш [ЛНР] вопыт можа дапамагчы ўсім рэгіёнам Украіны ў канчатковым выніку атрымаць свабоду і незалежнасць, і тады мы можам разам абвясціць новую Украіну, у якой будуць свабодна жыць прадстаўнікі розных нацыянальнасцей і культур»[14]. (Летам 2019 года пры сустрэчы з людзьмі, якія пражываюць на падкантрольнай ЛНР тэрыторыі) Пасечнік заявіў: «Гэта не значыць, што мы вернемся ва Украіну. Толькі так можна спыніць гэтае вар’яцтва, гэтую вайну. Вы павінны разумець, што мы, як суверэнная дзяржава, будзем дзяржавай у дзяржаве — гэта будзе наш асаблівы статус»[15].

6 снежня 2021 года Пасечнік стаў членам расійскай кіруючай партыі «Адзіная Расія»[16]. Старшыня «Адзінай Расіі» Дзмітрый Мядзведзеў асабіста ўручыў яму партыйны білет падчас штогадовага з’езда партыі ў Маскве[16].

Зноскі

  1. https://www.spisok-putina.org/en/personas/pasechnik-2/ Праверана 3 кастрычніка 2022.
  2. https://www.opensanctions.org/entities/Q43590358 Праверана 3 кастрычніка 2022.
  3. https://www.radiosvoboda.org/a/28892407.html
  4. Леонид Пасечник стал и.о. главы ЛНР
  5. Анатолий Антонов возглавил Министерство госбезопасности ЛНР(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2020. Праверана 1 сакавіка 2022.
  6. а б в г д е ё Former SBU agent, whom Yushchenko gave a medal. Who is the new leader of «LPR» (Бывший СБУшник, которому дал медаль Ющенко. Кто такой новый главарь «ЛНР»). Espreso.tv. 24 November 2017
  7. а б в г д е ё Who is Pasechnik and what type of conflict he had with Plotnitsky (Кто такой Пасечник и какой конфликт был у него с Плотницким). DNR 24. 24 November 2017
  8. Kremlin 'Following' Situation in Ukraine's Russia-Backed Separatist-Controlled Luhansk. RadioFreeEurope/RadioLiberty.
  9. Luhansk coup attempt continues as rival militia occupies separatist region. The Independent.
  10. а б Ukraine rebel region’s security minister says he is new leader, Reuters (24 November 2017)
    Separatist Leader In Ukraine’s Luhansk Resigns Amid Power Struggle, Radio Free Europe (24 November 2017)
  11. Захар Прилепин встретил главу ЛНР в самолете в Москву. meduza.io.
  12. "Народный совет ЛНР единогласно проголосовал за отставку Плотницкого".
  13. Lugansk People’s Republic head resigns, TASS news agency (24 November 2017)
  14. "ЛНР have declared readiness to share experience with other areas of Ukraine".
  15. Donbas: The new repertoire, The Ukrainian Week (28 September 2019)
  16. а б Ukraine conflict: Putin invites separatist leaders into his party. The Times (6 December 2021)