Нара (рака)

Нара
Нара
	руск. Нара
	Плаціна на рацэ ў Серпухаве
Характарыстыка
Даўжыня	158 км
Басейн	2 030 км²
Расход вады	5,5 м³/с (у сярэднім цячэнні)
Вадацёк
Выток	Палецкае возера
• Месцазнаходжанне	Маскоўская вобласць
• Каардынаты	55°33′57,96″ пн. ш. 36°33′30,60″ у. д.HGЯO
Вусце	Ака
• Месцазнаходжанне	Серпухаў
• Каардынаты	54°53′02,4″ пн. ш. 37°24′50,76″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Ака → Волга → Каспійскае мора
Краіна	Расія;
Рэгіёны	Маскоўская вобласць, Калужская вобласць
Код у ДВР	09010100712110000022362
	;
	; выток вусце
	— выток, — вусце
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

На́ра (руск.: На́ра^[1]^[2]^[3]) — рака ў Маскоўскай і Калужскай абласцях Расіі, левы прыток Акі (басейн Волгі).

Назва

Назва Нара балцкага паходжання^[4].

Гідранімічныя аналагі — літоўскія гідронімы Narantis, Narasa, Nar-upis^[5], рачныя назвы Нароўля, Нарач (Nar-, Ak-).

Варыянт таго ж кораня Ner- у водных назвах Няропля, Нярус(с)а (прыток Дзясны), Нерэта (возера ля дзвінскай ракі Таропы), Нерэста (рака на Павоччы)^[6], у літоўскіх рачных назвах тыпу Neris, Nereta, Nerotis^[7].

Корань Nar- (Ner-) звязаны з літоўскім nerti «ныраць», naras «нырок (у ваду)», далей да індаеўрапейскага *ner- «ныраць, пагружацца; прытулак, логвішча, нара»^[8].

Гідраграфія

Даўжыня ракі 158 км. Плошча вадазбору 2030 км². Сярэдні расход вады ў сярэднім цячэнні 5,5^[1] м³/с, каля вёскі Папіна — 4,92^[2] м/с. Жыўленне ракі пераважна снегавое.

Уздоўж ракі шмат населеных пунктаў, у т.л. раённыя цэнтры Серпухаў і Нара-Фамінск.

Крыніцы

↑ ^а ^б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 296. — 538 с. — 100 000 экз.
↑ ^а ^б ГЭС 1989.
↑ СНГОСНГ 1999.
↑ В. Н. Топоров. Древняя Москва в балтийской перспективе // Балто-славянские исследования 1981. — Москва, 1982. — С. 36.
↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. Vilnius, 1981. — С. 223.
↑ Г. П. Смолицкая. Гидронимия бассейна Оки. — Москва, 1976. — С. 137.
↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 228.
↑ J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 766.

Літаратура

Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 296. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
На́ра // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 330. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
На́ра // Словарь названий гидрографических объектов России и других стран — членов СНГ (руск.) / Под ред. Г. И. Донидзе. — М.: Картгеоцентр — Геодезиздат, 1999. — С. 262. — 464 с. — 500 экз. — ISBN 5-86066-017-0.

Спасылкі

Государственный водный реестр РФ (руск.)
Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)

[geo-1] а ^б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 296. — 538 с. — 100 000 экз.

[FOOTNOTEГЭС1989-2] а ^б ГЭС 1989.

[FOOTNOTEСНГОСНГ1999-3] СНГОСНГ 1999.

[4] В. Н. Топоров. Древняя Москва в балтийской перспективе // Балто-славянские исследования 1981. — Москва, 1982. — С. 36.

[5] A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. Vilnius, 1981. — С. 223.

[6] Г. П. Смолицкая. Гидронимия бассейна Оки. — Москва, 1976. — С. 137.

[7] A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 228.

[8] J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 766.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]