Ота Свердруп
Ота Свердруп | |
---|---|
нарв.: Otto Sverdrup | |
Род дзейнасці | падарожнік |
Дата нараджэння | 31 кастрычніка 1854[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 26 лістапада 1930[3][1][…] (76 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Падданства |
Шведска-нарвежскае каралеўства Нарвегія |
Дзеці | Otto Sverdrup[d] |
Узнагароды і прэміі | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
О́та Не́йман Кноф Све́рдруп (нарв.: Otto Neumann Knoph Sverdrup; 31 кастрычніка 1854, Біндал — 26 лістапада 1930, Санвіка) — нарвежскі палярны мараплавец і даследчык. Кавалер Вялікага крыжа ордэна св. Олафа за даследаванні Канадскага арктычнага архіпелага.
Ранняя біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Ота Свердруп нарадзіўся ў 1854 годзе ў Біндале ў Нарвегіі ў сялянскай сям'і. Другі з дзесяці дзяцей, яго першым настаўнікам быў бацька. З 10 гадоў Ота прывучалі да палявання, свайго першага мядзведзя ён здабыў у 14 гадоў.
З 17 гадоў Свердруп займаўся марской справай, плаваў у Ледавітым акіяне, атрымаў капітанскі дыплом у 25 гадоў. Плаваў на Паўночнаатлантычных лініях і ў ЗША, свабодна валодаў англійскай мовай.
З Фрыцьёфам Нансенам пазнаёміўся праз яго брата-адваката Аляксандра, чыя сядзіба суседнічала з фермай Свердрупаў. Ва ўзросце 34 гадоў Ота разам з Нансенам упершыню ў гісторыі перасеклі на лыжах востраў Грэнландыя. Калі Нансен на «Фраме» распачаў экспедыцыю да Паўночнага полюса, Ота заняў пост капітана карабля. Яшчэ ў 1891 годзе ён ажаніўся з сваёй стрыечнай сястрой Андрэа Грэце Энгельскён (1866—1937); іх адзіная дачка Одхільд (1893—1932) стала жонкай лінгвіста Карла Марстрандэра (1883—1965).
З 14 сакавіка 1895 па 20 жніўня 1896 года выконваў абавязкі начальніка Нарвежскай палярнай экспедыцыі да Паўночнага полюса, так як Нансен паспрабаваў дабрацца да полюса на санках, і не мог вярнуцца на судна. У 1897 годзе адзін сезон плаваў камандзірам турыстычнага лайнера на Шпіцберген.
Экспедыцыя 1898—1902 гадоў
[правіць | правіць зыходнік]У 1898 годзе Свердруп на «Фраме» адпраўляецца даследаваць Канадскі Арктычны архіпелаг. За час экспедыцыі, якая скончылася ў 1902 годзе, Свердрупу атрымалася адкрыць астравы Аксель-Хейберг, Элеф-Рынгнес, Амунд-Рынгнес і іншыя, картаграфаваць заходні бераг вострава Элсмір і даследаваць пралівы паміж астравамі.
Экспедыцыя падрабязна абследавала тэрыторыю ў 260 тыс. км² — больш, чым якая-небудзь папярэдняя экспедыцыя. Усе тэрыторыі аб'яўляліся ўладаннямі Нарвегіі, і гэта выклікала зацяжную спрэчку з Канадай, судовыя разборы цягнуліся да 1930 года, а апошнія дакументы аб адмове ад прэтэнзій, Сведруп падпісаў літаральна за два тыдні да скону. У 1931 годзе Канадскі ўрад выкупіў усе матэрыялы экспедыцыі Свердрупа, якія захоўваюцца цяпер у Нацыянальным Архіве Канадскай федэрацыі.
Наступная дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]Каля 1907 года Свердруп пераехаў на Кубу, дзе набыў плантацыю, але не атрымаў поспех у справах, і праз некалькі гадоў вярнуўся ў Нарвегію.
У 1914 годзе Расійская імперыя запрасіла даследчыка прыняць удзел у аперацыі па пошуку і выратаванні палярных экспедыцый Георгія Якаўлевіча Сядова, Уладзіміра Аляксандравіча Русанава і Георгія Львовіча Брусілава, якія зніклі адзін за адным на працягу аднаго года (1913). Свердруп быў прызначаны капітанам паравога барка «Экліпс», і ў тым жа годзе адправіўся ў Арктыку. Зіму 1914—1915 гадоў чакаў ля паўночна-заходняга берага паўвострава Таймыр, а вызваліўшыся ад льдоў дасягнуў вострава Адзіноты, дзе восенню 1915 года падняў расійскі сцяг.
Пасля рэвалюцыі Свердруп працягнуў супрацоўніцтва з маладой Савецкай рэспублікай, і ў 1920 годзе на ледаколе «Святагор» вызваліў з лядовага палону параход «Салавей Будзіміравіч».
У 1921 годзе ён здзейсніў сваю апошнюю экспедыцыю ў Арктыку, зноў па замове Савецкай Расіі: на борце парахода «Ленін» ён узначаліў канвой з пяці судоў, гружаны хлебам, якія правёў Паўночным марскім шляхам праз Карскае мора ад вусця Обі да Енісея.
Астатнія гады жыцця правёў у Санвіку, блізу Осла.
Публікацыі
[правіць | правіць зыходнік]- О. Свердруп. Отчёт о плавании «Фрама» с 14 марта 1895 по 13 августа 1896 г. (англ.)
- О. Свердруп. Четыре года в Арктике. Том. 1. (англ.)
- О. Свердруп. Четыре года в Арктике. Том. 2. (англ.)
- Gerard Kenney Ships of Wood and Men of Iron: A Norwegian-Canadian Saga of Exploration in the High Arctic, ISBN 0-88977-168-5, 1984
- Guldborg Søvik og Lars Hole Der isen aldri går. Et år i Otto Sverdrups rike ISBN 978-82-91948-08-9, 2001. http://home.monet.no/~sverdrup/ Архівавана 27 верасня 2007.
- William Barr, Otto Sverdrup to the rescue of the Russian Imperial Navy.
- T. C. Fairley, Sverdrup’s Arctic Adventures. London 1959.
- Otto Sverdrup — ExploreNorth at www.explorenorth.com
Зноскі
- ↑ а б Otto Neumann Knoph Sverdrup // Norsk biografisk leksikon — Kunnskapsforlaget. — ISSN 2464-1502 Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Otto Sverdrup // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Свердруп Отто // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Otto Sverdrup Centennial Expedition Архівавана 27 верасня 2007.
- Официальный сайт «Музея Фрама» (Frammuseet) Архівавана 16 сакавіка 2010.