Перайсці да зместу

Палдыскі (станцыя)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станцыя
Палдыскі
Кейла — Палдыскі
Eesti Raudtee
Аператар Elron і Operail[d]
Дата адкрыцця 1870[1]
Колькасць платформ 1
Колькасць пуцей 3
Код у АСКЧТ 081101
Код у «Экспрэс-3» 2600765
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Палдыскі (або Балтыйскі[2]; эст.: Paldiski) — тупіковая станцыя Эстонскай чыгункі ў павеце Хар’юмаа. Знаходзіцца ў горадзе Палдыскі на лініі Кейла — Палдыскі.

Ідэя чыгункі, якая злучае сталіцу Расійскай імперыі Санкт-Пецярбург з незамерзальнымі портамі Балтыйскага мора, нарадзілася ў сярэдзіне XIX стагоддзя.

11 лістапада 1868 года Балтыйская чыгуначная кампанія ў асобе Аляксандра фон дэр Палена атрымала саступку ад Расійскай імперыі на будаўніцтва чыгункі ад Балтыйскага порта праз Рэвель да Гатчыны на ўскраіне Санкт-Пецярбурга. Будаўнічыя работы пачаліся ў 1869 годзе адначасова і з Балтыйскага порта, і з Гатчыны. Ужо ў 1869 годзе будаўніцтва чыгункі дасягнула Рэвеля, а 24 кастрычніка 1870 года чыгунка была ўрачыста адкрыта на станцыі Нарва.

У савецкія часы, калі порт Палдыскі разам з усім паўвостравам Пакры стаў важнай ваенна-марской базай і памежным пастам СССР, пасажырскі рух у Палдыскі быў абмежаваны. Першапачаткова пасажыраў правазілі да станцыі Палдыскі, але з 1967 года на чыгуначным прыпынку Лаокюла быў пабудаваны пункт пропуску і ў закрытую ваенную зону маглі ўвайсці толькі асобы, якія маюць адпаведны пропуск.

З аднаўленнем незалежнасці Эстоніі ў 1991 годзе і адыходам расійскіх войскаў у 1992 годзе пасажырскі пункт пропуску быў закрыты, а пасажырскі рух аднавіўся пад грамадзянскім кантролем.

Зноскі

  1. Железнодорожные станции СССР. Справочник. — М.: Транспорт, 1981
  2. Эстонскі тапанім Палдыскі (эст.: Paldiski) — фанетычная вытворная ад скарочанай версіі арыгінальнай рускай назвы (руск.: Балтыйскі порт). Паколькі галосных b не вымаўляецца ў эстонскай мове, тапонім Балтыйскі пры першым вымаўленні асімілюецца як Палдыскі, галосны зычны b у галосны p, галосны t у галосны d.