Паўль Арыстэ

Паўль Арыстэ
эст.: Paul Ariste
Дата нараджэння	3 лютага 1905(1905-02-03) ці 1905
Месца нараджэння	Торма, Павет Йыгева, Эстонія
Дата смерці	2 лютага 1990(1990-02-02) ці 1990
Месца смерці	Тарту, Эстонская ССР, СССР
Месца пахавання	могілкі Раадзі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  Эстонія  СССР
Род дзейнасці	мовазнавец, эсперантыст, педагог, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	мовазнаўства
Месца працы	Тартускі ўніверсітэт Латвійскі ўніверсітэт
Альма-матар	Гімназія Густава Адольфа Тартускі ўніверсітэт
Вядомыя вучні	Mikhail Atamanov[d], Martti Kuusinen[d] і Arvo Laanest[d]
Член у	Эстонская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук
Узнагароды	ганаровы доктар Хельсінкскага ўніверсітэта[d] ганаровы грамадзянін Тарту[d]
Цытаты ў Вікіцытатніку

Паўль Арыстэ (пры нараджэнні Берг, эст.: Paul Ariste; 3 лютага 1905 або 1905, Торма, Йыгевамаа — 2 лютага 1990 або 1990, Тарту) — эстонскі лінгвіст і этнограф, вядомы сваімі даследаваннямі фіна-вугорскіх моў (асабліва эстонскай, водскай і удмурцкай), ідыша і цыганскай мовы. Ганаровы грамадзянін Тарту. Заслужаны дзеяч навукі Эстонскай ССР.

10 мая 1945 года быў арыштаваны НКУС і прабыў у зняволенні да 1946 года, калі зноў вярнуўся да акадэмічнай дзейнасці. У 1946—1977 гадах загадчык кафедры фіна-вугорскіх моў Тартускага ўніверсітэта. Заснавальнік і (1965—1990) галоўны рэдактар ​​часопіса «Савецкае фіна-ўгразнаўства», цяпер названага «Linguistica Uralica».