Перайсці да зместу

Сіенская школа жывапісу

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Сіенская школа жывапісу — мастацкая школа ў Італіі ў XIII—XVI стагоддзях з цэнтрам у горадзе Сіена.

Зыходзіла з традыцый італа-візантыйскага і гатычнага жывапісу. У перыяд росквіту школы (XIII — першая палова XIV ст.) творы яе майстроў Дуча ды Буанінсенья, Сімоне Марціні, Амброджа Ларанцэці, П’етра Ларанцэці) вызначаліся адухоўленым лірызмам, эмацыянальнай насычанасцю мяккага каларыту, вытанчанасцю лінейнага рытму. Сіенская школа цесна звязана з пошукамі Джота ды Бандоне і творчасцю фларэнційскіх майстроў протарэнесансу. У XV стагоддзі яе адметнымі рысамі былі вытанчаны дэкаратызм, лірычная сузіральнасць, атмасфера казачнасці (Джавані ды Паала). У XVI стагоддзі школа паступова страціла сваё значэнне.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Сіенская_школа_жывапісу"