Тахагенератар
Выгляд
Тахагенера́тар[1] (стар.-грэч.: τάχος — хуткасць + генератар) — электрычная машына, вымяральны генератар, прызначаны для вымярэння частаты вярчэння або вуглавой скорасці (вуглавога паскарэння) валоў машын і механізмаў, жорстка звязаных з ротарам тахагенератара, па значэнні велічыні або частаты яго ЭРС.
Дзеянне тахагенератара заснавана на прапарцыянальнасці вуглавой частаты вярчэння яго ротара ЭРС пры пастаянным патоку ўзбуджэння. Адрозніваюць тахагенератары пераменнага току (асінхронныя і сінхронныя) і пастаяннага току (з незалежным узбуджэннем і з пастаяннымі магнітамі).
Недахопы
[правіць | правіць зыходнік]Тахагенератар не можа дакладна вымяраць нізкія хуткасці вярчэння (прыкладна менш за 3—5 % ад намінальнай)[крыніца?].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Тахагенера́тар // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 463. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Тахогенера́тор / Хохлов Ю. А. // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 304. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Тахогенера́тор // Большая политехническая энциклопедия (руск.) / Авт.-сост. В. Д. Рязанцев. — М.: Мир и образование, 2011. — С. 521. — 704 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-5-94666-621-3.
Артыкулу нестае спасылак на крыніцы. |