Перайсці да зместу

Тэрайна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тэрайна
англ. Teraina
Выгляд з космасу
Выгляд з космасу
Характарыстыкі
Плошча14,2 км²
Найвышэйшы пункт5 м
Насельніцтва1 712 чал. (2015)
Шчыльнасць насельніцтва120,56 чал./км²
Размяшчэнне
4°43′ пн. ш. 160°24′ з. д.HGЯO
АрхіпелагАстравы Лайн
АкваторыяЦіхі акіян
Краіна
Тэрайна (Ціхі акіян)
Тэрайна
Тэрайна
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Востраў Тэрайна (англ.: Teraina), або востраў Вашынгтон (англ.: Washington) — востраў у Паўночнай групе астравоў Лайн. Уваходзіць у склад дзяржавы Кірыбаці. Плошча — 14,2 км². Насельніцтва (2015 г.) — 1712 чал.

Геаграфія і прырода

[правіць | правіць зыходнік]

Востраў Тэрайна мае каралавае паходжанне і фактычна з'яўляецца замкнёным атолам. Значную частку яго плошчы (каля 2 км²) фарміруе замкнёная лагуна з прэснай вадой (1 — 2 м глыбінёй) і забалочанае тарфянішча, якое затапляецца пад час моцных дажджоў. Даследаванне 2005 г. паказала, што ўзровень вады ў лагуне доўгі час апускаўся, але зараз паднімаецца ізноў.

Клімат экватарыяльны вільготны. Звычайны ўзровень ападкаў 3000 мм у год, што моцна адрознівае востраў Тэрайна ад іншых засушлівых астравоў архіпелага Лайн. У перыяд дзеяння Эль-Ніньё колькасць ападкаў нават павялічваецца.

Прыродны свет вострава з'яўляецца шмат у чым унікальным, паколькі на ім сфарміравалася некалькі экалагічных раёнаў. Найбольш важны — раён лагуны і тарфянішча, вакол якіх часткова захаваўся першародны лес. У мінулым існаваў мясцовы від качкі, якая насяляла выключна прэснаводнае асяроддзе. Астатняя частка вострава значна зменена дзейнасцю чалавека, на ёй пераважаюць плантацыі какосавай пальмы.

На востраве шмат птушак, ёсць крабы і чарапахі. Колькасць машыных віду Rattus exulans, якія наносяць незлічоныя шкоды іншым відам, кантралюецца дзякуючы наяўнасці здзічэлых катоў. Аднак каты і сабакі таксама наносяць пэўную шкоду мясцовай прыродзе. Абарыгенамі лагуны з'яўляюцца вугры Anguilla marmorata. Акрамя таго, мясцовыя жыхары разводзяць у лагуне віды роду Oreochromis, Chanos chanos і алектыса (Alectis ciliaris).

Востраў быў адкрыты 12 чэрвеня 1798 г. амерыканскім капітанам Э. Фанінгам і названы ў гонар Джорджа Вашынгтона.

У 1856 г. быў абвешчаны маёмасцю ЗША. Але каля 1860 г. на ім аселі выхадцы з астравоў Кука, якія займаліся вырошчваннем какосаў. У далейшым насельніцтва папаўнялася за лік рабочых, якія прыязджалі з Таіці і астравоў Гілберта.

29 мая 1889 г. востраў быў далучаны да ўладанняў Вялікабрытаніі.

У 1979 г. увайшоў у склад Кірыбаці.

Эканоміка і інфраструктура

[правіць | правіць зыходнік]

На востраве створана 9 паселішчаў, у якіх жывуць палінезійцы і тунгару. Адміністрацыйны цэнтр у паселішчы Тангкорэ.

У 2005 г. налічвалася 198 хатніх гаспадарак. Жыхары займаюцца земляробствам і ловам рыбы. Важным заняткам застаецца вырошчванне какосаў. Для забеспячэння астравіцян харчам у прэснаводнай лагуне разводзяць тыляпій. Ёсць аэрадром. Мясцовыя ўлады імкнуцца развіваць экалагічны турызм.