Фларэнтыйскае герцагства
| манархія | |||||
| Фларэнтыйскае герцагства | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| італ.: Ducato di Firenze | |||||
|
|||||
 Фларэнтыйскае герцагства ў 1548 годзе |
|||||
|
1532 — 1569
|
|||||
| Сталіца | Фларэнцыя | ||||
| Найбуйнейшыя гарады | Фларэнцыя | ||||
| Мова(ы) |
Лацінская мова, Тасканскі дыялект італьянскай |
||||
| Афіцыйная мова | Tuscan[d] | ||||
| Рэлігія | Рымска-каталіцкая царква | ||||
| Грашовая адзінка | Флорын | ||||
| Форма кіравання | Манархія | ||||
| герцаг Фларэнтыйскі | |||||
| • 1532-1537 | Алесандра Медычы | ||||
| • 1537-1569 | Козіма I | ||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||
Фларэнтыйскае герцагства (італ.: Ducato di Firenze) — сярэднявечная дзяржава, якая існавала ў Італіі з 1532 па 1569 гады.
Пасля таго, як Фларэнцыя ў 1530 годзе была ўзята імперскімі войскамі падчас вайны Каньякскай лігі, імператар Карл V ліквідаваў там рэспубліканскую форму кіравання і зрабіў Медычы спадчыннымі кіраўнікамі Фларэнцыі. Новым кіраўніком Фларэнцыі стаў Алесандра Медычы, які ў 1532 годзе атрымаў ад імператара тытул «герцага Фларэнтыйскага».
Алесандра апынуўся настолькі дрэнным кіраўніком, што ўжо ў 1535 годзе да Карла V прыбыла дэлегацыя знатных фларэнтыйцаў з просьбай пазбавіць таго герцагскага тытула. Пасля таго, як Карл V адмовіўся гэта зрабіць, Алесандра ў 1537 годзе быў забіты сваім далёкім сваяком. З прычыны таго, што афіцыйных спадчыннікаў у яго не было, то новым герцагам Фларэнцыі стаў прадстаўнік бакавой лініі Медычы — Козіма I.
Даведаўшыся пра смерць Алесандра, прадстаўнікі сям’і Строцы, якія таксама даводзіліся яму сваякамі, паспрабавалі прыбыць з войскамі і захапіць уладу, але Козіма адправіў ім напярэймы сілы на чале з Алесандра Вітэлі, які разбіў прэтэндэнтаў каля крэпасці Мантэмурла. Імператар Карл V прызнаў Козіма герцагам Фларэнтыйскім у абмен на дапамогу ў чарговай Італьянскай вайне. Гэта дапамога дазволіла дамагчыся вываду з Фларэнцыі імперскага гарнізона і атрымаць столькі незалежнасці, колькі было магчыма ва ўмовах іспанскага панавання ў Італіі.
У 1548 годзе Козіма набыў у Генуэзскай рэспублікі востраў Эльба, дзе стаў базіравацца новаствораны фларэнтыйскі флот.
Падчас апошняй з Італьянскіх войнаў Фларэнтыйскае герцагства выступіла на боку Свяшчэннай Рымскай імперыі супраць Францыі і Сіенскай рэспублікі і, разбіўшы ў 1554 годзе сіенцаў у бітве пры Марчыяна, па выніках вайны далучыла да сябе тэрыторыю Сіены.
У 1569 годзе Папа Пій V зрабіў Козіма «вялікім герцагам Тасканскім».
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Стратерн П. Медичи : Крестные отцы Ренессанса. — М.: Издательство АСТ, 2010. — ISBN 978-5-17-066799-4.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Фларэнтыйскае герцагства
