Перайсці да зместу

Чаны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Чаны
руск.: Чаны
Выгляд з космасу
Выгляд з космасу
Морфаметрыя
Вышыня над узроўнем мора 106 м
Даўжыня
  • 91 км
Шырыня 88 км
Плошча 1400—2000 км²
Аб’ём 4,3 км³
Найбольшая глыбіня 7 м
Сярэдняя глыбіня 2 м
Гідралогія
Салёнасць 0,8—20 ‰
Басейн
Плошча вадазбору 117 000 км²
Упадаюць Каргат, Чулым
Размяшчэнне
Краіна  Расія
Рэгіён Новасібірская вобласць
Чаны (Расія)
Чаны
Чаны
Чаны (Новасібірская вобласць)
Чаны
Чаны
Map
Ідэнтыфікатары
ДВР 13020000611115200011597
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Чаны́, Вялікія Чаны (руск.: Чаны́, Большие Чаны)[1][2] — бяссцёкавае салёнае возера ў Барабінскай нізіне на тэрыторыі Новасібірскай вобласці Расіі. Самае вялікае возера Заходняй Сібіры.

Месціцца ў катлавіне. Узнікла пасля апошняга ледавіковага перыяду. Падзяляецца на малы і вялікі плёсы. Плошча паверхні вагаецца і складае прыкладна ад 1400 да 2000 км² у залежнасці ад сезонных і гадавых ваганняў узроўню вады. Даўжыня 91 км, найбольшая шырыня 88 км. Найбольшая глыбіня возера 10[2][3] м, сярэдняя каля 2[2][3] м. Мінералізацыя вады 0,8—20[2] г/л. Берагі возера нізкія. Берагавая лінія звілістая. На возеры каля 70 астравоў. Пратокай злучаецца з возерам Малыя Чаны. У Чаны ўпадаюць рэкі Каргат і Чулым (упадае ў Малыя Чаны). Жывіцца возера вадой пераважна за кошт атмасферных ападкаў (53–56 %)[2].

Возера насяляюць 16 відаў рыб, на берагах гняздуюцца птушкі. Выкарыстоўваецца для рыбалоўства, развіты мясцовы турызм.

Зноскі

  1. Государственный водный реестр РФ (руск.)
  2. а б в г д Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
  3. а б Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 478. — 538 с. — 100 000 экз.
  • Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 478. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17). — С. 216.