Эміль Ленц

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эміль Ленц
ням.: Heinrich Friedrich Emil Lenz
Дата нараджэння 12 (24) лютага 1804[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 29 студзеня (10 лютага) 1865[1] (60 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Бацька Christian Heinrich Friedrich Lenz[d]
Маці Q124837382?
Жонка Q114903257?
Дзеці Роберт Эмільевіч Ленц[d][4]
Род дзейнасці фізік, інжынер, вынаходнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера фізіка і электратэхніка
Месца працы
Альма-матар
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эміль Хрысціянавіч Ленц (24 лютага 1804, г. Дэрпт, (цяпер Тарту, Эстонія) — 10 лютага 1865) — расійскі фізік і электратэхнік. Акадэмік Пецярбургскай АН (1830).

Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў Дэрпцкім універсітэце. 3 1836 у Пецярбургскім універсітэце (з 1863 рэктар).

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы па электрычнасці і магнетызме. Устанавіў правіла вызначэння напрамку індукцыйнага току (правіла Ленца), эксперыментальна абгрунтаваў закон Джоўля — Ленца (1842). Распрацаваў метады разліку электрамагнітаў (разам з Б. Якобі), адкрыў абарачальнасць электрычных машын. У час кругасветнага падарожжа (1823—1826) выканаў шэраг геафізічных даследаванняў. Адным з першых прапанаваў метад бараметрычнага нівеліравання. Аўтар падручніка па элементарнай фізіцы.

Выбраная бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Избр. тр. М., 1950.

Зноскі

  1. а б в г Ленц, Эмилий Христианович // Русский биографический словарь / под ред. Н. Д. Чечулин, М. Г. КурдюмовСПб.: 1914. — Т. 10. — С. 192–194.
  2. www.accademiadellescienze.it Праверана 3 снежня 2020.
  3. а б Ленц Эмилий Христианович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Н. Г. Ленц, Роберт Эмилиевич // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVIIа. — С. 539.
  5. www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]