Іан Кіку
Іан Кіку | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
малд.: Ion Chicu | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Ігар Дадон | ||||||
Папярэднік | Мая Санду | ||||||
Пераемнік | Аўрэлій Чакой | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Ігар Дадон | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Актавіян Армашу | ||||||
Пераемнік | Наталля Гаўрыліца | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
28 лютага 1972 (52 гады) |
||||||
Веравызнанне | праваслаўе | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, эканаміст | ||||||
Сайт | gov.md/ru | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іан Кіку (малд.: Ion Chicu; нар. 28 лютага 1972, с. Пыржалцень, Каларашскі раён, Малдаўская ССР, СССР) — малдаўскі дзяржаўны дзеяч, спецыяліст у галіне фінансаў. Міністр фінансаў Рэспублікі Малдова з 10 снежня 2018 па 8 чэрвеня 2019. Прэм’ер-міністр Рэспублікі Малдова з 14 лістапада 2019 па 23 снежня 2020.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 28 лютага 1972 у сяле Пыржалцень, Каларашская раёна Малдаўскай ССР.
У 1994 скончыў факультэт менеджменту Акадэміі эканамічных навук Малдовы. Валодае рускай, англійскай і французскай мовамі.
У 2005—2006 — дырэктар Галоўнага ўпраўлення структурных рэформаў Міністэрства эканомікі і гандлю Рэспублікі Малдова, саветнік першага віцэ-прэм’ер-міністра Зінаіды Грачанай[1][2].
З 1 сакавіка 2006 па 2008 — намеснік Міністра фінансаў Рэспублікі Малдова[2]. 12 снежня 2007 прысвоены чын: «I ранг, дзяржаўны саветнік Рэспублікі Малдова III класа»[3].
З 4 красавіка 2008 па 9 верасня 2009 г. — галоўны дзяржаўны саветнік па эканамічных пытаннях і знешняй палітыцы прэм’ер-міністра Рэспублікі Малдова Зінаіды Грачанай[4][5].
Таксама займаў пасаду старшыні Савета стратэгічнага развіцця медыцынскага ўніверсітэта імя Мікалая Тэстэміцану, працаваў кансультантам па кіраванні дзяржаўнымі фінансамі ў розных праектах.
З 2 студзеня па 12 снежня 2018 — генеральны сакратар Міністэрства фінансаў[6][7].
З 10 снежня 2018 па 8 чэрвеня 2019 — міністр фінансаў Рэспублікі Малдова[8].
З ліпеня па лістапад 2019 — саветнік па эканамічных пытаннях Прэзідэнта Рэспублікі Малдова Ігара Дадона.
Прэм’ер-міністр[правіць | правіць зыходнік]
12 лістапада 2019 Парламент Малдовы вынес вотум недаверу Ураду. За дадзенае рашэнне прагаласавала 52 дэпутата з 101. Прычынай для вынясення вотуму стала ініцыятыва кабінета міністраў па змяненні заканадаўства, якія вызначаюць працэдуру абрання Генеральнага пракурора Малдавіі[9][10].
13 лістапада Ігар Дадон вылучыў кандыдатуру Кіку на пасаду прэм’ер-міністра Малдовы[11]. 14 лістапада парламент краіны прызначыў яго[12].
У той жа дзень Кіку абвясціў, што яго ўрад «выканае ўсе абавязацельствы дзяржавы перад знешнімі партнёрамі і міжнароднымі фінансавымі арганізацыямі, перш за ўсё МВФ і Сусветным банкам»[13]. Падчас свайго прызначэння Ігар Дадон назваў яго «тэхнакратам, прафесіяналам, які не быў членам якой-небудзь палітычнай партыі», хоць Кіку сапраўды быў саветнікам прэзідэнта[14]. На наступны дзень ён быў прадстаўлены супрацоўнікам Дзяржаўнай канцылярыі[15]. У склад урада Кіку з урада Санду быў прызначаны толькі Павел Войка, які змяніў пасаду міністра абароны на пасаду міністра ўнутраных спраў.
20 лістапада наведаў Маскву з першым рабочым візітам, дзе правёў перамовы са Старшынёй Урада Расійскай Федэрацыі Дзмітрыем Мядзведзевым[16][17].
16 сакавіка 2020 года для забеспячэння палітычнай падтрымкі ўраду Кіку, фракцыі ПСРМ і ДПМ сфармавалі ў Парламенце Малдавіі кіруючую большасць (да гэтага, з 14 лістапада 2019, пасля развалу кааліцыі ПДС, ПППГП і сацыялістаў, Партыя сацыялістаў з’яўлялася кіруючай у Парламенце меншасцю). Пагадненне аб стварэнні кааліцыі прывяло да кадравых перамен ва ўрадзе — 4 з 9 міністэрскіх і 1 з 2 віцэ-прэм’ерскага партфеляў (па рэінтэграцыі) былі аддадзены ДПМ: эканомікі і інфраструктуры, замежных спраў і еўрапейскай інтэграцыі, абароны і адукацыі, культуры і даследаванняў[18][19][20].
З сярэдзіны чэрвеня 2020 г. пасля пераходу шэрагу дэпутатаў з фракцыі ДПМ у парламенцкую групу «Про-Малдова», урад Кіку зноў стаў урадам меншасці — кааліцыя ПСРМ і ДПМ у парламенце складалі 50 дэпутатаў супраць апазіцыі з 51 дэпутата.
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
Жанаты, трое дзяцей[21].
Зноскі
- ↑ Постановление Правительства Республики Молдова от 07.11.2005 г. № 1167 «О назначении господина Кику Иона»
- ↑ а б Постановление Правительства Республики Молдова от 01.03.2006 г. № 228 «О назначении господина Кику Иона»
- ↑ Распоряжение премьер-министра Республики Молдова от 12.12.2007 г. № 121-р «О присвоении классных чинов»
- ↑ Постановление Правительства Республики Молдова от 02.04.2008 г. №. 498 «О назначении на должности главных государственных советников премьер-министра»
- ↑ Постановление Правительства Республики Молдова от 09.09.2009 г. № 551 «Об освобождении господина Иона Кику»
- ↑ Постановление Правительства Республики Молдова от 30.11.2017 г. № 1022 «О назначении господина Иона Кику на должность генерального государственного секретаря Министерства финансов»
- ↑ Распоряжение Правительства Республики Молдова от 12.12.2018 г. № 142-р «О прекращении служебных отношений господина Иона Кику»
- ↑ Указ Президента Республики Молдова от 10.12.2018 г. № 994-VIII «О назначении господина Иона Кику министром финансов»
- ↑ Правительство Молдавии ушло в отставку
- ↑ Парламент Молдавии отправил в отставку правительство Санду
- ↑ Глава Молдавии выдвинул на пост премьера своего советника Иона Кику
- ↑ Парламент Молдовы назначает новое правительство
- ↑ Молдавский парламент утвердил Кику на должности премьер-министра страны
- ↑ Парламент Молдовы утвердил новое «технократическое» правительство
- ↑ Додон представил нового премьер-министра Иона Кику и ряд новых министров
- ↑ Новый премьер-министр Молдовы Чику планирует посетить Москву в конце этой недели.
- ↑ Российско-молдавские переговоры. Дмитрий Медведев провел переговоры с Премьер-министром Республики Молдова Ионом Чику.
- ↑ Соглашение о коалиции привело к кадровым перестановкам в правительстве Молдовы
- ↑ В Молдове социалисты и демократы сформировали парламентское большинство
- ↑ Президент Молдавии утвердил новых членов кабмина — вернулись демократы
- ↑ Ион Кику: биография кандидата на пост премьер-министра(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2019. Праверана 22 лістапада 2019.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Кто он — Ион Кику, кандидат в премьеры, предложенный президентом Молдовы Архівавана 13 лістапада 2019. // sputnik.md