Лідзія Мей
| Лідзія Мей | |
|---|---|
| эст.: Lydia Mei | |
| Дата нараджэння | 2 ліпеня 1896 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 14 верасня 1965 (69 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Johan Mey[d] |
| Род дзейнасці | мастачка |
| Жанр | нацюрморт |
Лідзія Мей (Лідзія Юханаўна Старкапф-Мей; эст.: Lydia Mei, 2 ліпеня 1896 — 14 верасня 1965) — эстонская мастачка-акварэлістка, майстар нацюрмортаў[1].
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзілася на эстонскім востраве Хіюмаа і была сярэдняй з траіх дзяцей у сям’і капітана карабля. Усе тры сястры прысвяцілі сябе мастацтву. Лідзія і Наталля сталі прадстаўніцамі мастацкага цячэння «Новая прадметнасць», якое закранула эстонскае мастацтва ў 1920-х гадах, а Крысціна стала скульптарам.
У 1915 годзе Мей скончыла Талінскую жаночую гімназію, вывучала архітэктуру ў Жаночым політэхнічным інстытуце ў Петраградзе да 1918 года, затым вярнулася ў Эстонію. У 1919 годзе ўдзельнічала ў выстаўцы мастацкага аб’яднання «Палас». Вучылася жывапісу ў Мікалая Трыйка. У 1920—1921 гадах працавала настаўнікам малявання ў педагагічным каледжы ў Тарту. Атрымала вядомасць як аўтар акварэляў у канцы 1920-х, яе працы былі на выстаўках у Амстэрдаме, Рызе, Хельсінкі, Берліне і іншых гарадах. У пачатку 1940-х гадоў займалася ілюстрацыяй дзіцячых кніг[2]. Нацюрморты Лідзіі Мей адрозніваюцца яркасцю і багаццем колераў[1].
У 1925 годзе — член Эстонскага цэнтральнага таварыства Мастакоў выяўленчага мастацтва (EKKKÜ), у 1931—1935 гадах уваходзіла ў Групу Эстонскіх Мастакоў (EKR), У 1936 годзе — член Таварыства прыкладнога мастацтва (RaKü), з 1946 года — член Саюза мастакоў Эстоніі.
У 1920—1928 гадах была жонкай скульптара Антана Старкапфа, таму часам згадваецца як Лідзія Мей-Старкапф.
Памерла ў 1965 годзе ў Таліне.
Творы Лідзіі Мей захоўваюцца ў Эстонскім мастацкім музеі[3].
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
15 верасня 1956 года ўзнагароджана Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Эстонскай ССР[4].
Зноскі
- ↑ а б Новое в жизни, науке, технике: Литература и искусство, Выпуски 1-24. 1965
- ↑ Книжная летопись, Том 117. 1941
- ↑ Государственный художественный музей ЭССР. «Периодика», 1981
- ↑ Ведамасці Эстонскай ССР
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх- Аўтапартрэт (1931) Архівавана 28 верасня 2007.
- Mai Lewin: Neue Sachlichkeit in Estonian Art Архівавана 27 лютага 2006.
- Pihlak, Elvi: «Lydia Mei — Natüürmortide ja lillemaalide meister» in: Kunst Vol. 1962,1 pgs 16-20. Tallinn.
Генеалогія і некрапалістыка | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
