Малы дубовы вусач

Малы дубовы вусач
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Жукі Падатрад:  Разнаедныя Інфраатрад:  Cucujiformia Надсямейства:  Chrysomeloidea Сямейства:  Вусачы Падсямейства:  Cerambycinae Трыба:  Cerambycini Род:  Вусачы дубовыя Падрод:  Microcerambyx Від:  Малы дубовы вусач
Міжнародная навуковая назва
Cerambyx scopolii Füssli, 1775
Сінонімы
Cerambyx cerdo var. minor Linnaeus, 1758 Cerambyx niger gallicus Voet, 1778 Cerambyx piceus Geoffroy, 1785 Cerambyx cerdo (Linnaeus) Poda, 1761 Cerambyx heros (Scopoli) Bergstraesser, 1778 Hammaticherus cerdo (Linnaeus) White, 1853
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   1483156

Вусач малы дубовы, або вусач вішнёвы (Cerambyx scopolii) — від жукоў падсямейства сапраўдных вусачоў (Cerambycinae) сямейства вусачоў (Cerambycidae).

Апісанне

Імага

Жук даўжынёй ад 17 да 28 мм, з аднакаляровай чорнай афарбоўкай цела.

Галава з глыбокай баразной паміж вусікамі, паміж вачыма з падоўжным баразнаватым кілем, дробна пункціравана на лбе, у радках папярочных зярнятак або ў кароткіх складках ззаду вока. Вочы ўмерана вялікія, прыкметна збліжаныя на цемені. Вусікі значна даўжэйшыя за цела, заходзяць за вяршыню надкрылаў сярэдзінай 8-га членіка, іх трэці членік даўжэй 1-га ці 4-га, ледзь карацей 5-га, як і чацвёрты членік прыкметна, але не занадта моцна ўздуты на вяршыні, шосты членік з прыкметна выцягнутым вяршынным вонкавым вуглом, 7-10-ы членікі з адцягнутым у востры шыпік або вузенькі зубчык вонкавым вяршынным вуглом.

Пярэднеспінка ў даўжыню прыкметна большая, чым на аснове ў шырыню, бакавы грудок моцна завостраны, на дыску ўмерана пукаты, з 6-8 папярочнымі, больш ці менш правільнымі складкамі.

Распаўсюджванне

Вішнёвы вусач распаўсюджаны ў Еўропе, Каўказе, у Закаўказзі, на Блізкім Усходзе і ў Паўночнай Афрыцы.

Экалогія і месцапражыванні

Лёт жукоў пачынаецца з канца мая (на Каўказе нават раней). Жукі лётаюць на працягу ўсяго дня, але больш шматлікія пасля поўдня. Часта сустракаюцца на дубовым соку, які выцякае, або (у адрозненне ад буйных відаў Cerambyx) на кветках парасонавых і квітнеючых кустах (напр. бузіна, крушына, глог і інш.).

Размнажэнне

Генерацыя двухгадовая. Лічынка дасягае ў даўжыню 18-20 мм, у шырыню 4-5 мм. Падобная на лічынку Вялікага дубовага вусача, адрозніваючыся ад яе значна меншай велічынёй. Развіваецца ў драўніне лісцяных парод: дуб (Quercus), бук (Fagus), сліва (Prunus), арэх (Juglans), граб (Carpinus), каштан (Castanea), вярба (Salix) і іншыя. Акукліванне адбываецца ў ліпені — жніўні. Стадыя кукалкі 24-29 дзён. Жук вылупляецца ў жніўні — верасні, але застаецца ў калысцы да наступнай вясны.

Зменлівасць

Cerambyx scopolii nitidus

• Cerambyx scopolii nitidusCerambyx scopolii nitidus Pic, 1892Pic, 1892 — турэцкая падвід.

Cerambyx scopolii paludivagus

• Cerambyx scopolii paludivagusCerambyx scopolii paludivagus Lucas, 1842Lucas, 1842 — падвід, Распаўсюджаны ў Іспаніі, Алжыры і Тунісе.

Cerambyx scopolii scopolii

• Cerambyx scopolii scopoliiCerambyx scopolii scopolii Füssli, 1775Füssli, 1775 — намінатыўны падвід, распаўсюджаны ў Еўропе.

Варіетет:

• Cerambyx scopolii var. helveticusCerambyx scopolii var. helveticus StierlinStierlin

Галерэя

• 

Спасылкі

• cerambyx.uochb.cz Cerambyx scopolii Fuesslins, 1775
• Тріба Cerambycini: Cerambyx (Microcerambyx) scopolii (Fuessly, 1775) — фатаграфііЩепана Зярко