Партызанская брыгада імя В. М. Молатава
| Партызанская брыгада імя В. М. Молатава | |
|---|---|
| Гады існавання | 1943 — 1944 |
| Краіна |
 СССР Беларуская ССР Украінская ССР |
| Падпарадкаванне | Беларускі штаб партызанскага руху |
| Уваходзіць у | Пінскае партызанскае злучэнне |
| Тып | партызаны |
| Функцыя | змаганне з акупантамі |
| Колькасць | 1311 партызан (30.3.1944) |
| Дыслакацыя |
Пінская вобласць Валынская вобласць Гомельская вобласць |
| Войны |
Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна |
| Удзел у | |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры | Міхаіл Іванавіч Герасімаў |
Партызанская брыгада імя В. М. Молатава — партызанская брыгада, створаная 5 красавіка 1943 года. Да сакавіка 1944 года дзейнічала на тэрыторыі Антопальскага, Жабчыцкага, Пінскага, Лагішынскага, Столінскага, Іванаўскага, Драгічынскага раёнаў БССР, і Любэшыўскага і Камінь-Кашырскага раёнаў Валынскай вобласці.
Склад[правіць | правіць зыходнік]
Брыгада была створана на базе атрадаў імя М. Ц. Шыша (арганізаваны ў красавіку 1942 года, камандзір атрада Мікалай Цімафеевіч Шыш гераічна загінуў 25 чэрвеня 1942), імя С. Г. Лазо (арганізаваны ў лістападзе 1942), імя А. В. Суворава (арганізаваны ў лістападзе 1942). 30 ліпеня атрады былі разбуйнены, з іх адпаведна былі выдзелены атрады імя М. І. Калініна, імя І. В. Сталіна, імя Г. К. Арджанікідзэ.
Пазней у брыгадзе былі створаны новыя атрады імя М. І. Кутузава, імя У. Р. Нямытава, імя Тадэвуша Касцюшкі, імя П. П. Патлаха (намеснік камандзіра атрада П. П. Патлах загінуў у баі). У ліпені 1943 года ў яе быў уключаны атрад імя В. І. Чапаева.
У жніўні 1943 года атрады імя В. І. Чапаева, імя І. В. Сталіна, імя У. Р. Нямытава, імя Тадэвуша Касцюшкі, імя Г. К. Арджанікідзэ былі перададзены Пінскай партызанскай брыгадзе, а атрад імя М. І. Кутузава — партызанскай брыгадзе «Савецкая Беларусь»
Камандаванне[правіць | правіць зыходнік]
Камандзір[правіць | правіць зыходнік]
- Міхаіл Іванавіч Герасімаў (красавік 1943 — сакавік 1944).
Камісар[правіць | правіць зыходнік]
- Фёдар Сямёнавіч Кунькоў (красавік 1943 — сакавік 1944)
Начальнікі штаба[правіць | правіць зыходнік]
- Міхаіл Ляонавіч Праходскі (красавік — май 1943);
- Дзмітрый Карпавіч Удавікоў (чэрвень 1943 — сакавік 1944).
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Партызаны праводзілі дыверсіі на чыгунцы Брэст — Пінск, Лунінец — Баранавічы, Ковель — Брэст і на Дняпроўска-Бугскім канале (Дняпроўска-Бугская аперацыя). У красавіку 1942 партызаны вялі баі каля вёскі Дзеткавічы Драгічынскага раёна, у чэрвені разбілі праціўніка каля вёскі Ямнік. У кастрычніку атрады імя Шыша і «Пятровіча» (А. П. Савіцкага) разграмілі чыгуначную станцыю Сінкевічы (Сінкевіцкая аперацыя), знішчылі мост на рацэ Лань, эшалон з боепрыпасамі. З верасня да лістапада 1943 на чыгуначным участку Антопаль — Янаў-Палескі падарвалі 2400 рэек (рух быў спынены на 12 сутак). У ліпені 1943 года разбілі нямецкі гарнізон у Любэшыве Валынскай вобласці (Любяшоўскі бой) і чыгуначную станцыю Вулька ў Іванаўскім раёне, падарвалі 2,5 км чыгуначнага палатна, чыгуначны мост, знішчылі 3 км тэлефонна-тэлеграфнай лініі. У гэтай аперацыі удзельнічала насельніцтва навакольных вёсак. У лютым і сакавіку 1944 года вялі баі на Дняпроўска-Бугскім канале і Прыпяці (Абарона Дняпроўска-Бугскага канала), каля вёсак Белін, Зарэчка Драгічынскага раёна.
30 сакавіка 1944 года брыгада (1311 партызан, 5 атрадаў) злучылася з Чырвонай Арміяй. Пасля злучэння брыгада была перадыслацыравана на акупіраваную тэрыторыю Гомельскай вобласці, дзе дзейнічала да ліпеня 1944 года.
Памяць[правіць | правіць зыходнік]
- Каля вёскі Зарэчка Драгічынскага раёна ў гонар брыгады пастаўлены помнік (1966).
- У горадзе Іванава ўстаноўлена мемарыяльная дошка (1965).
- У вёсцы Закозель Драгічынскага раёна ўстаноўлена мемарыяльная дошка (1974).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.