Паўночна-ўсходні дыялект беларускай мовы
Палескія (заходнепалескія) гаворкі
Лініі:
Мяжа беларускіх гаворак (1903, Карскі) Усходняя мяжа заходняй групы рускіх гаворак (1967, Захарава, Арлова) Мяжа беларускіх і ўкраінскіх гаворак (1980, Беўзенка)
Паўно́чна-ўсхо́днія беларускія гаворкі ахопліваюць тэрыторыю Беларусі на поўнач да ўмоўнай лініі Свір -- Бягомль -- Магілёў -- Касцюковічы.
Асаблівасці[правіць | правіць зыходнік]
Характарызуюцца дысімілятыўным аканнем і яканнем: выда, ныга, зімля; цвёрдым і мяккім гукам [р]: рака, треба; канчаткамі -эць (-ець), -аць у дзеясловах трэцяй асобы адзіночнага ліку I спражэння: кажаць, бярэць, нясець; суфіксам -онак (-ёнак) у назвах маладых істот: цялёнак, ягнёнак; канчаткамі -ый (-ій), -эй (-ей) у прыметніках мужчынскага роду адзіночнага ліку: добрый, сіній, маладой, плахей і інш.
Зноскі
- ↑ Беларуская мова: энцыклапедыя // Пад рэд. А. Я. Міхневіча. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1994. — C. 55.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Галіна Андарала, Віктар Бекіш, Сяргей Берднік. Беларуская мова. Вучэбны дапаможнік для пед. ВНУ / Пад рэд. Ларысы Грыгор’евай. — Мінск: Вышэйшая школа, 1994. — 366 с. — ISBN 5-339-00950-5.
