Рано Хашымаўна Нізамава

Рано Хашымаўна Нізамава
Дата нараджэння	25 снежня 1935(1935-12-25) (88 гадоў)
Месца нараджэння	Каканд, Узбекская ССР, СССР
Адукацыя	Ташкенцкая дзяржаўная вышэйшая школа нацыянальнага танца і харэаграфіі[d] (1954) Дзяржаўны інстытут мастацтваў Узбекістана[d] (1982)
Прафесія	танцоўшчыца, балетмайстар, балетны педагог, балерына
Тэатр	Вялікі Акадэмічны Тэатр імя Алішэра Наваі Бахор
Узнагароды

Рано Хашымаўна Нізамава (25.12.1935, Каканд) — балерына, танцоўшчыца, балетмайстар, балетны педагог. Народны артыст Узбекскай ССР (1974).

Біяграфія

Скончыла аддзяленне класічнага танца Ташкенцкага харэаграфічнага вучылішча (1954), рэжысёрскі факультэт Ташкенцкага інстытута культуры (1982). У 1954—1957 гадах — вядучая танцоўшчыца Тэатра імя Наваі, у 1957—1978 гадах — вядучая танцоўшчыца ансамбля «Бахор» (з 1956 года — рэпетытар-балетмайстар, намеснік мастацкага кіраўніка). Арганізатар дзіцячага ансамбля песні і танца «Наргіз» (1978), мастацкі кіраўнік і балетмайстар (да 1989). З 1980 года — выкладчыца кафедры харэаграфіі Ташкенцкага інстытута культуры (з 1992 года — прафесар).

Гастралявала ў Аўстрыі, Чэхаславакіі, Інданезіі, Японіі, Індыі, Пакістане, Канадзе, Егіпце і іншых краінах.

Творчасць

Рано Нізамава выканала балетныя партыі ў балетах «Лебядзінае возера», «Спячая прыгажуня», «Сем прыгажунь», «Эсмеральда», «Жызэль» і іншых спектаклях Вялікага тэатра імя А. Наваі, па-майстэрску прадстаўляла ўзбекскія класічныя і сучасныя народныя танцы ў харэзмскім стылі, а таксама танцы суседніх і адначасова замежных народаў «Pilla», «Jonon», «Rohat», «Tanavor», «Fargʻona ruboiysi», «Asta qiyolab oʻtdi», «Oʻyna Ra’no», «Buxorocha raqs», «Togʻli Badaxshon raqsi», «Zavqim kelur», «Shoʻx qiz», «Oʻynasin», а таксама афганскі, індыйскі, пакістанскі, польскі і іншыя народныя танцы.

Як балетмайстар паставіла танцы «Lolalar», «Yoshlik valsi», «Soqiynomai Bayot», «Dilxiroj», «Oʻzbekiston qizlari», «Duxtari zebo» і іншыя.

Літаратура

• Havaskorlik bolalar va raqs ansambllarini tashkil qilish va ularning faoliya-ti (hamkorlikda), T., 1985.