Урэчнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Урэчнік

Урэчнік плаваючы (Potamogeton natans)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Potamogeton L.


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  39005
NCBI  13228
EOL  108393
GRIN  g:9793
IPNI  67658-3
FW  83632

Урэчнік, Рдзест[3][4] (Potamogéton) — шматгадовыя водныя кветкавыя расліны; род сямейства Урэчнікавыя. Асобныя парасткі або часткі раслін свабодна плаваюць у вадзе непасрэдна на паверхні або пад паверхняй вады.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Родавая лацінская назва Potamogeton паходзіць ад грэч. ποτάμι, што значыць рака, і γείτων, што значыць сусед, і паказвае на прастору пражывання раслін гэтага роду.

Віды[правіць | правіць зыходнік]

На Беларусі 16 відаў[5]:

Значэнне і выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Віды ўрэчніку вялікага практычнага значэння не маюць. Урэчнікам харчуюцца водныя малюскі, насякомыя, рыбы, андатры, бабры. Утрымлівае шмат вапны и можа служыць угнаеннем.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 103. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 5. — С. 169. — 583 с. — 10 000 экз.
  5. База Расліны Беларусі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1985. — Т. 4. — С. 373. — 10 000 экз.
  • Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т.5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1986. — Т. 5. — С. 169. — 583 с. — 10 000 экз.
  • Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 532. — 864 с. — 150 600 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]