Антоніа Калебота
| Антоніа Калебота | |
|---|---|
| італ.: Antonio Calebotta, польск.: Antoni Calebota, лац.: Antonius Calebotta | |
| Род дзейнасці | святар, педагог |
| Дата нараджэння | 25 сакавіка 1784 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1828 |
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква |
| Месца працы | |
| Альма-матар |
|
Антоніа Калебота (італ.: Antonio Calebotta (Calebota), польск.: Antoni Calebotta (Callabotta), лац.: Antonius Calebota; 25 сакавіка, 1784, Італія) – ?) – святар, прафесар Полацкай езуіцкай акадэміі.
11 лютага 1814 г., будучы ўжо ксяндзом, уступіў у Таварыства Ісуса. У 1815 г. скончыў курс тэалогіі ў Полацкай езуіцкай акадэміі і да самага закрыцця гэтай навучальнай установы займаў у ёй пасаду прафесара кананічнага права і царкоўнай і ўсеагульнай гісторыі[1].
Пасля выгнанне езуітаў з Расійскай імперыі (1820) некаторы час знаходзіўся ў Аўстрыі і Германіі. У 1826 г. пераехаў на Галічыну, дзе паўторна ўступіў у Ордэн. Некаторы час займаў пасаду прафесара тэалогіі ў Старой Весі і Тынцы, але ў 1828 г. канчаткова пакінуў Таварыства Ісуса[2]. (Згодна з дадзенымі Л. Гжэбня, А. Калебота выйшаў з Ордэна ў 1827 г.[3])
Зноскі
Літаратура
- Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995 / оprac. L. Grzebień. – Kraków : Wyd-wo WAM, 1996. – 882 s.
- Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. – Kraków : Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. – 288 s.