Ілім
Ілім | |
---|---|
руск.: Илим | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 589 км |
Плошча басейна | 30 300 км² |
Басейн | Енісей |
Басейн рэк | Карскае мора |
Расход вады | 139 м³/с (за 52 км ад вусця) |
Вадацёк | |
Выток | |
· Месцазнаходжанне | Лена-Ангарскае плато |
· Каардынаты | 54°35′31″ пн. ш. 103°57′16″ у. д.HGЯO |
Вусце | Усць-Ілімскае вадасховішча |
· Каардынаты | 57°39′40″ пн. ш. 102°34′49″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Краіна | ![]() |
Рэгіён | Іркуцкая вобласць |
Ілі́м (руск.: Илим) — рака ў Азіяцкай частцы Расіі, у Іркуцкай вобласці, правы прыток ракі Ангара.
Даўжыня ракі 589[1] км. Плошча вадазбору 30 300[1] км². Сярэдні расход вады 139 м³/с (за 52 км ад вусця)[2]. Сярэдні аб’ём сцёку 4,387[2] км³/год. Выток Іліма знаходзіцца на Лена-Ангарскім плато. Працякае па Сярэднесібірскаму пласкагор’ю, упадае ў Усць-Ілімскае вадасховішча на рацэ Ангара. У верхнім цячэнні рака мае горны характар[2]. У ніжнім цячэнні рэчышча з лукавінамі, месцамі разгалінаванае. Жыўленне ракі снегавое і дажджавое. Суднаходная на адлегласці 299 км ад вусця[2].
Прытокі Іліма: Сімахінская, Зяцейка, Камчатка, Дарэйка, Туба, Чорная, Мурашоўка, Ступіна, Тушама, Ярма, Ігірма, Зыранка, Буканка, Байкаліха, Юрга, Малыга, Чора, Туна, Меркукан, Ухуалды, Ілімская Карда, Віліна, Талая і інш.[1]
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Государственный водный реестр РФ(руск.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Научно-популярная энциклопедия «Вода России»(руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 163. — 538 с. — 100 000 экз.(руск.)