Імхі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Імхі
Haeckel Muscinae.jpg
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Bryophyta Schimp. sensu stricto

Сінонімы
Musci L.
Класы
Wikispecies-logo.svg
Сістэматыка
на Віківідах
Commons-logo.svg
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  14189
NCBI  3208
EOL  3768
FW  55135

Імхі (Musci, Bryophyta) — аддзел вышэйшых раслін.

Боль­шасць прадстаўнікоў — дробныя рас­ліны. Сярод іх — на­глебавыя, эпіфіт­ныя, на­скаль­ныя, вод­ныя віды. Найбольш раз­настайныя ў вільготных трапічных лясах. У жыццёвым цыкле пераважае гаметафіт, які вырастае са споры.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Іх вышыня звычайна вагаецца ад некалькіх міліметраў да некалькіх сантыметраў. Вельмі рэдка можна сустрэць імхі больш за 20 см у вышыню.

У большасці відаў імхоў цела раздзелена на сцябло і лісты. Каранёў у імхоў няма, іх функцыі выконваюць рызоіды. Гэта тонкія аднаклетачныя або мнагаклетачныя вырасты. Яны размешчаны ў ніжняй частцы цела расліны. З дапамогай рызоідаў імхі ўмацоўваюцца ў глебе і паглынаюць ваду з растворанымі ў ёй мінеральнымі рэчывамі. Большасць імхоў здольна таксама паглынаць ваду і раствораныя ў ёй рэчывы ўсім целам.

Імхі маюць больш простую, чым астатнія вышэйшыя расліны, будову. У іх ёсць фотасінтэзуючыя, а таксама покрыўныя і механічныя тканкі. У імхоў з найбольш складанай будовай з’яўляюцца і спецыяльныя клеткі, якія выконваюць праводзячую функцыю. Але тыповыя ксілема і флаэма ў імхоў адсутнічаюць. З’яўленне ў імхоў тканак — гэта вынік іх прыстасавання да наземнага спосабу жыцця.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Гэта шматлікая адасобленая і вельмі старажытная група вышэйшых раслін. Вядомы з перм­скага перыяду.

Імхі растуць на глебе ў лясах, пустынях і на балотах, на камянях і ствалах дрэў, на сценах і дахах старых дамоў, у вадзе прэсных вадаёмаў. Не сустракаюцца імхі толькі ў морах і на засоленых глебах. Многія віды імхоў здольны пераносіць неспрыяльныя ўмовы ў стане спакою. Пры надыходзе спрыяльных умоў такія імхі пераходзяць у актыўны стан і працягваюць свой рост.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Характэрнай асаблівасцю ўсіх імхоў з’яўляецца перавага ў жыццёвым цыкле палавога пакалення над бясполым. Сама расліна імху — гэта гаметафіт (палавое пакаленне). На ёй утвараюцца мнагаклетачныя органы палавога размнажэння — антэрыдыі і архегоніі. У антэрыдыях развіваецца вялікая колькасць мужчынскіх гамет — сперматазоідаў. У архегоніях — па адной буйной нерухомай жаночай гамеце — яйцаклетцы. Пасля апладнення, для якога неабходна наяўнасць вады, пачынае развівацца бясполае пакаленне — спарафіт. Спарафіт імхоў — гэта каробачка на ножцы. Яна не здольна існаваць самастойна і жывіцца за кошт гаметафіта. У каробачцы ўтвараюцца споры, якія даюць пачатак новай расліне імху (гаметафіту).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Біялогія: вучэб. дапам. для 7-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / пад рэд. В. М. Ціхамірава; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — Мн.: Нар. асвета, 2010. — 199 с.: іл. ISBN 978-985-03-1340-9