Прыназоўнік: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Прыназоўнік''' — службовая часціна [[мова|мовы]], якая выказвае сінтаксічную залежнасць [[назоўнік]]аў, [[займенніка]]ў, [[лічэбнік]]аў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі, як і ўсе службовыя словы, якія не могуць выкарыстоўвацца самастойна, заўсёды адносяцца да якога-небудзь назоўніка (ці слова, якое ўжыта ў функцыі назоўніка). З прычыны сваёй сінтаксічнай несамастойнасці прыназоўнікі ніколі не выступаюць у якасці членаў сказу. Яны абслугоўваюць кіраванне як від падпарадкавальнай сувязі, будучы звязаны з галоўным кампанентам словазлучэння. |
'''Прыназоўнік''' — службовая часціна [[мова|мовы]], якая выказвае сінтаксічную залежнасць [[назоўнік]]аў, [[займенніка]]ў, [[лічэбнік]]аў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі, як і ўсе службовыя словы, якія не могуць выкарыстоўвацца самастойна, заўсёды адносяцца да якога-небудзь назоўніка (ці слова, якое ўжыта ў функцыі назоўніка). З прычыны сваёй сінтаксічнай несамастойнасці прыназоўнікі ніколі не выступаюць у якасці членаў сказу. Яны абслугоўваюць кіраванне як від падпарадкавальнай сувязі, будучы звязаны з галоўным кампанентам словазлучэння. |
||
{{Часціны мовы}} |
|||
[[Катэгорыя:Часціны мовы]] |
|||
[[af:Voorsetsel]] |
[[af:Voorsetsel]] |
Версія ад 23:42, 21 лютага 2013
Прыназоўнік — службовая часціна мовы, якая выказвае сінтаксічную залежнасць назоўнікаў, займеннікаў, лічэбнікаў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі, як і ўсе службовыя словы, якія не могуць выкарыстоўвацца самастойна, заўсёды адносяцца да якога-небудзь назоўніка (ці слова, якое ўжыта ў функцыі назоўніка). З прычыны сваёй сінтаксічнай несамастойнасці прыназоўнікі ніколі не выступаюць у якасці членаў сказу. Яны абслугоўваюць кіраванне як від падпарадкавальнай сувязі, будучы звязаны з галоўным кампанентам словазлучэння.