Прыназоўнік: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
'''Прыназоўнік''' — службовая часціна [[мова|мовы]], якая выказвае сінтаксічную залежнасць [[назоўнік]]аў, [[займенніка]]ў, [[лічэбнік]]аў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі, як і ўсе службовыя словы, якія не могуць выкарыстоўвацца самастойна, заўсёды адносяцца да якога-небудзь назоўніка (ці слова, якое ўжыта ў функцыі назоўніка). З прычыны сваёй сінтаксічнай несамастойнасці прыназоўнікі ніколі не выступаюць у якасці членаў сказу. Яны абслугоўваюць кіраванне як від падпарадкавальнай сувязі, будучы звязаны з галоўным кампанентам словазлучэння.
'''Прыназоўнік''' — службовая часціна [[мова|мовы]], якая выказвае сінтаксічную залежнасць [[назоўнік]]аў, [[займенніка]]ў, [[лічэбнік]]аў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі, як і ўсе службовыя словы, якія не могуць выкарыстоўвацца самастойна, заўсёды адносяцца да якога-небудзь назоўніка (ці слова, якое ўжыта ў функцыі назоўніка). З прычыны сваёй сінтаксічнай несамастойнасці прыназоўнікі ніколі не выступаюць у якасці членаў сказу. Яны абслугоўваюць кіраванне як від падпарадкавальнай сувязі, будучы звязаны з галоўным кампанентам словазлучэння.

{{Часціны мовы}}

[[Катэгорыя:Часціны мовы]]


[[af:Voorsetsel]]
[[af:Voorsetsel]]

Версія ад 23:42, 21 лютага 2013

Прыназоўнік — службовая часціна мовы, якая выказвае сінтаксічную залежнасць назоўнікаў, займеннікаў, лічэбнікаў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі, як і ўсе службовыя словы, якія не могуць выкарыстоўвацца самастойна, заўсёды адносяцца да якога-небудзь назоўніка (ці слова, якое ўжыта ў функцыі назоўніка). З прычыны сваёй сінтаксічнай несамастойнасці прыназоўнікі ніколі не выступаюць у якасці членаў сказу. Яны абслугоўваюць кіраванне як від падпарадкавальнай сувязі, будучы звязаны з галоўным кампанентам словазлучэння.