Леў Данілавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др removed Category:Асобы using HotCat, вікіфікацыя
Радок 80: Радок 80:
}}
}}


'''Леў Дані{{націск}}лавіч''' (каля [[1228]] — каля [[1301]]) — князь [[Перамышль]]скі ([[1240]]—1301), [[Белз]]скі ([[1245]]—[[1269]]), [[Холм]]скі і [[Галіч|Галіцкі]] ([[1264]]— каля 1301, да 1269 разам з братамі [[Шварна Данілавіч|Шварнам Данілавічам]] і [[Мсціслаў Данілавіч|Мсціславам]]), князь [[Валынь|Валынскі]] (пасля [[1292]]). Военачальнік і дыпламат. Другі сын [[Даніла Раманавіч|Данііла Раманавіча Галіцкага]], з валынскай галіны [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]]. Стрыечны брат [[Аляксандр Неўскі|Аляксандра Неўскага]] (іх маці былі сёстрамі, дочкамі [[Мсціслаў Удатны|Мсціслава Удатнага]]), [[Раман Міхалавіч Стары|Рамана Міхайлавіча Бранскага]] (сястра Данііла была замужам за Міхаілам Чарнігаўскім).
'''Леў Дані{{націск}}лавіч''' (каля {{ДН|||1228}} — каля {{ДС|||1301}}) — князь [[Перамышль]]скі ([[1240]]—1301), [[Белз]]скі ([[1245]]—[[1269]]), [[Холм]]скі і [[Галіч|Галіцкі]] ([[1264]]— каля 1301, да 1269 разам з братамі [[Шварна Данілавіч|Шварнам Данілавічам]] і [[Мсціслаў Данілавіч|Мсціславам]]), князь [[Валынь|Валынскі]] (пасля [[1292]]). Военачальнік і дыпламат. Другі сын [[Даніла Раманавіч|Данііла Раманавіча Галіцкага]], з валынскай галіны [[Рурыкавічы|Рурыкавічаў]]. Стрыечны брат [[Аляксандр Неўскі|Аляксандра Неўскага]] (іх маці былі сёстрамі, дочкамі [[Мсціслаў Удатны|Мсціслава Удатнага]]), [[Раман Міхалавіч Стары|Рамана Міхайлавіча Бранскага]] (сястра Данііла была замужам за Міхаілам Чарнігаўскім).


У іншаземных крыніцах Леў Данілавіч двойчы названы «каралём Галіцкім», хаця, у адрозненне ад бацькі і сына, афіцыйна ніколі не каранаваўся. Паводле «Сінопсіса Кіеўскага», Леў пасля смерці бацькі таксама тытулаваўся [[вялікія князі кіеўскія|Кіеўскім князем]], аднак па некаторых звестках галіцкія князі ў гэты час [[Кіеў|Кіевам]] не валодалі.
У іншаземных крыніцах Леў Данілавіч двойчы названы «каралём Галіцкім», хаця, у адрозненне ад бацькі і сына, афіцыйна ніколі не каранаваўся. Паводле «Сінопсіса Кіеўскага», Леў пасля смерці бацькі таксама тытулаваўся [[вялікія князі кіеўскія|Кіеўскім князем]], аднак па некаторых звестках галіцкія князі ў гэты час [[Кіеў|Кіевам]] не валодалі.
Радок 88: Радок 88:
Пасля Леў Данілавіч падтрымліваў саюзныя адносіны з [[Залатая Арда|Залатой Ардой]], у яго падначаленні знаходзіўся і Кіеў, а сам ён насіў тытул Вялікага князя Кіеўскага.
Пасля Леў Данілавіч падтрымліваў саюзныя адносіны з [[Залатая Арда|Залатой Ардой]], у яго падначаленні знаходзіўся і Кіеў, а сам ён насіў тытул Вялікага князя Кіеўскага.


У [[1274]] годзе у адказ на наезд [[Трайдзень|Трайдзеня]] на [[Горад Драгічын, Польшча|Драгічын-Надбужскі]], здзейсніў паход на [[Горадзен]]. У канфлікт Льва Данілавіча з Трайдзенем былі ўцягнуты амаль усе суседнія княствы. Галіцкі князь звярнуўся за дапамогай да татарскага хана [[Менгуцімер]]а, «''прося себе помочи у него на Литвоу''». Даўшы Льву войска на чале з ваяводам Ягурчынам, Менгуцімер адначасова прымусіў ісці на «Літву» залежных ад яго {{нп3|Бранскае княства|бранскага|ru|Брянское княжество}} і [[Смаленскае княства|смаленскага]] князёў. Да гэтага саюзу далучыліся [[Пінскае княства|пінская]] і [[Тураўскае княства|тураўская]] дружыны. Руска-татарскі паход 1274 года быў цяжкім ударам для [[Горадзен|Горадна]], але ён не дасягнуў канчатковай мэты з-за сварак і адсутнасці адзінства ў стане саюзнікаў.
У [[1274]] годзе у адказ на наезд [[Трайдзень|Трайдзеня]] на [[Горад Драгічын, Польшча|Драгічын-Надбужскі]], здзейсніў паход на [[Горадзен]]. У канфлікт Льва Данілавіча з Трайдзенем былі ўцягнуты амаль усе суседнія княствы. Галіцкі князь звярнуўся за дапамогай да татарскага хана [[Менгуцімер]]а, «''прося себе помочи у него на Литвоу''». Даўшы Льву войска на чале з ваяводам Ягурчынам, Менгуцімер адначасова прымусіў ісці на «Літву» залежных ад яго [[Бранскае княства|бранскага]] і [[Смаленскае княства|смаленскага]] князёў. Да гэтага саюзу далучыліся [[Пінскае княства|пінская]] і [[Тураўскае княства|тураўская]] дружыны. Руска-татарскі паход 1274 года быў цяжкім ударам для [[Горадзен|Горадна]], але ён не дасягнуў канчатковай мэты з-за сварак і адсутнасці адзінства ў стане саюзнікаў.


У [[1272]] годзе Леў Данілавіч перанёс сталіцу Рускага каралеўства ў [[Львоў]].
У [[1272]] годзе Леў Данілавіч перанёс сталіцу Рускага каралеўства ў [[Львоў]].


Падтрымліваў ажыўленыя дыпламатычныя сувязі з [[Чэхія|Чэхіяй]], [[Венгрыя|Венгрыяй]], [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікім княствам Літоўскім]], [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]].
Падтрымліваў ажыўленыя дыпламатычныя сувязі з [[Чэхія]]й, [[Венгрыя]]й, [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікім княствам Літоўскім]], [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]].


Пасля смерці кракаўскага князя [[Баляслаў Сарамлівы|Баляслава V Сарамлівага]] (1279) у саюзе з чэшскім каралём [[Вацлаў ІІ|Вацлавам II]] спрабаваў захапіць [[Кракаў]]. Падтрымліваючы ў барацьбе за кракаўскі пасад [[Баляслаў Мазавецкі|Баляслава Мазавецкага]] (сына сястры Прадславы), вёў доўгую вайну з польскім князем [[Лешак ІІ Чорны|Лешакам II Чорным]].
Пасля смерці кракаўскага князя [[Баляслаў Сарамлівы|Баляслава V Сарамлівага]] (1279) у саюзе з чэшскім каралём [[Вацлаў ІІ|Вацлавам II]] спрабаваў захапіць [[Кракаў]]. Падтрымліваючы ў барацьбе за кракаўскі пасад [[Баляслаў Мазавецкі|Баляслава Мазавецкага]] (сына сястры Прадславы), вёў доўгую вайну з польскім князем [[Лешак ІІ Чорны|Лешакам II Чорным]].
Радок 102: Радок 102:


[[Катэгорыя:Вялікія князі кіеўскія]]
[[Катэгорыя:Вялікія князі кіеўскія]]
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Князі валынскія]]
[[Катэгорыя:Князі валынскія]]

Версія ад 13:04, 7 верасня 2015

Леў Дані́лавіч
Леў Данілавіч на фоне горада Львова
Леў Данілавіч на фоне горада Львова
Сцяг Князь Галіцкі
(да 1269 года сумесна са Шварнам)
1264 год — 1301 год
Папярэднік Даніла Раманавіч Галіцкі
Пераемнік Юрый Львовіч
Сцяг Князь Валынскі
1292 год — 1301 год
Папярэднік Мсціслаў Данілавіч
Пераемнік Юрый Львовіч
Нараджэнне каля 1228 года
Смерць каля 1301 года
Род Раманавічы (Рурыкавічы)
Бацька Даніла Раманавіч Галіцкі
Маці Ганна Мсціслаўна[d]
Жонка Канстанцыя, дачка венгерскага караля Белы IV
Дзеці Юрый Львовіч Галіцкі,
Анастасія (жонка князя Земавіта Куяўскага),
Святаслава (манашка)
Дзейнасць арыстакрат
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў Дані́лавіч (каля 1228 — каля 1301) — князь Перамышльскі (1240—1301), Белзскі (1245—1269), Холмскі і Галіцкі (1264— каля 1301, да 1269 разам з братамі Шварнам Данілавічам і Мсціславам), князь Валынскі (пасля 1292). Военачальнік і дыпламат. Другі сын Данііла Раманавіча Галіцкага, з валынскай галіны Рурыкавічаў. Стрыечны брат Аляксандра Неўскага (іх маці былі сёстрамі, дочкамі Мсціслава Удатнага), Рамана Міхайлавіча Бранскага (сястра Данііла была замужам за Міхаілам Чарнігаўскім).

У іншаземных крыніцах Леў Данілавіч двойчы названы «каралём Галіцкім», хаця, у адрозненне ад бацькі і сына, афіцыйна ніколі не каранаваўся. Паводле «Сінопсіса Кіеўскага», Леў пасля смерці бацькі таксама тытулаваўся Кіеўскім князем, аднак па некаторых звестках галіцкія князі ў гэты час Кіевам не валодалі.

У 1269 годзе Леў Данілавіч няўдала спрабаваў стаць Вялікім князем Літоўскім замест свайго брата Шварна Данілавіча.

Пасля Леў Данілавіч падтрымліваў саюзныя адносіны з Залатой Ардой, у яго падначаленні знаходзіўся і Кіеў, а сам ён насіў тытул Вялікага князя Кіеўскага.

У 1274 годзе у адказ на наезд Трайдзеня на Драгічын-Надбужскі, здзейсніў паход на Горадзен. У канфлікт Льва Данілавіча з Трайдзенем былі ўцягнуты амаль усе суседнія княствы. Галіцкі князь звярнуўся за дапамогай да татарскага хана Менгуцімера, «прося себе помочи у него на Литвоу». Даўшы Льву войска на чале з ваяводам Ягурчынам, Менгуцімер адначасова прымусіў ісці на «Літву» залежных ад яго бранскага і смаленскага князёў. Да гэтага саюзу далучыліся пінская і тураўская дружыны. Руска-татарскі паход 1274 года быў цяжкім ударам для Горадна, але ён не дасягнуў канчатковай мэты з-за сварак і адсутнасці адзінства ў стане саюзнікаў.

У 1272 годзе Леў Данілавіч перанёс сталіцу Рускага каралеўства ў Львоў.

Падтрымліваў ажыўленыя дыпламатычныя сувязі з Чэхіяй, Венгрыяй, Вялікім княствам Літоўскім, Тэўтонскім ордэнам.

Пасля смерці кракаўскага князя Баляслава V Сарамлівага (1279) у саюзе з чэшскім каралём Вацлавам II спрабаваў захапіць Кракаў. Падтрымліваючы ў барацьбе за кракаўскі пасад Баляслава Мазавецкага (сына сястры Прадславы), вёў доўгую вайну з польскім князем Лешакам II Чорным.

Далучыў да Каралеўства Русі частку Закарпацця з Мука́чавым (каля 1280) і Люблінскую зямлю (каля 1292).

Памёр Леў каля 1301 года. Карона і ўладанні перайшлі да яго старэйшага сына Юрыя.

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Леў_Данілавіч&oldid=2105786"