Біфштэкс па-татарску: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др робат Дадаем: cs:Tatarský biftek |
LaaknorBot (размовы | уклад) др робат Дадаем: no:Biff tartar |
||
Радок 33: | Радок 33: | ||
[[lt:Totoriškas kepsnys]] |
[[lt:Totoriškas kepsnys]] |
||
[[nl:Filet américain]] |
[[nl:Filet américain]] |
||
[[no:Biff tartar]] |
|||
[[pl:Befsztyk tatarski]] |
[[pl:Befsztyk tatarski]] |
||
[[pt:Tartare]] |
[[pt:Tartare]] |
Версія ад 23:11, 6 мая 2010
Шаблон:Вызн, Шаблон:Вызн2 — старадаўняя страва стэпавых качэўнікаў з сырога мяса (пачаткова, з каніны).
Гісторыя
У Еўропу звесткі пра татарскі біфштэкс прывёз французскі афіцэр Гiём ле Васер дэ Баплан, які ў сярэдзіне XVII ст. доўгі час служыў наёмнікам на Украіне. Паводле яго назіранняў, татары, якія служылі ў войску Рэчы Паспалітай, выразалі дужыя кавалкі конскай паляндвіцы таўшчынёй на 1–2 пальцы, і, моцна пасаліўшы з аднаго боку, каб выклікаць інтэнсіўнае выдзяленне крыві, укладвалі іх пад сёдлы на спіны сваіх коней; пасля 2 гадзін язды ў тэмпе маршавага пераходу мяса здымалася, выдалялася крывавая пена з аднаго боку, і ўсе аперацыі паўтараліся з другім бокам паляндвіцы, пасля чаго татарскі біфштэкс лічыўся гатовым да спажывання. Беларускія татары, якія пераважна адмовіліся ад спажывання каніны, гэтую страву страцілі досыць даўно. У наш час татарскі біфштэкс, які стаў інтэрнацыянальнай стравай, гатуецца з рубленага мяса (неабавязкова з каніны).
Прыгатаванне
Дужы кавалак конскай (ялавічынай) паляндвіцы, аліва, марынаваныя шампіньёны, карнішоны, цыбуля, яечны жаўток, муштарда (гарчыца), соль, перац.
Мяса найлепш нарэзаць нажом на дробныя кавалкі, у крайнім выпадку прапусціць праз грубую мясарубку. Рукамі вымешаць мяса з прыправамі (апроч муштарды) ў аднародную масу. Муштарда дадаецца ў самым канцы (яе заўчаснае змяшэнне з алеем можа выклікаць зліпанне масы ў камкі). Фармуюцца асобныя порцыі, пасыпаюцца пасечанымі шампіньёнамі, карнішонамі, цыбуляй.
Крыніцы
Белы А. Татарскі біфштэкс // Праект «Наша ежа»