Алесь Белы

Алесь Белы
Алесь Белы
Дата нараджэння	17 лютага 1968 (55 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Род дзейнасці	публіцыст, гісторык
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	БПІ (1989); Кінгстанская школа бізнесу[d];
Узнагароды	прэмія імя Францішка Багушэвіча (2001) прэмія Міжнароднага Кангрэса даследчыкаў Беларусі (2014)

Алесь Бе́лы, поўнае імя Аляксандр Валер’евіч Бе́лы (нар. 1968, Мінск; Псеўданімы: Кухмістр Верашчака, Gorliwy Litwin) — беларускі гісторык, публіцыст, культуролаг. Доктар гуманітарных навук (PhD) у гісторыі (2008). Вядомы беларускі блогер. З 2022 жыве ў Ізраілі^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1989), Кінгстанскую школу бізнесу ў Вялікабрытаніі (1996). Доктар гуманітарных навук (PhD), навуковая ступень нададзена ў 2008 годзе Інстытутам гісторыі Акадэміі навук Літвы.

Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя картаграфіі і замежных сувязяў ВКЛ, заходнееўрапейскі культурны, тэхналагічны і эканамічны ўплыў на фарміраванне матэрыяльнай і духоўнай культуры Беларусі, гістарычная іканаграфія Беларусі Сярэднявечча і новага часу.

Аўтар манаграфіі «Хроніка Белай Русі: нарыс гісторыі адной геаграфічнай назвы» (Мінск, 2000) — дэталёвай рэканструкцыі эвалюцыі зместу назвы «Белая Русь» у сістэмах геаграфічных ведаў розных народаў і эпох на падставе заходнееўрапейскіх тэкставых і картаграфічных крыніц VI—XVIII ст. Аўтар артыкулаў пра гісторыю Беларусі ў часопісах «Спадчына», «ARCHE», «Наша гісторыя», Энцыклапедыі гісторыі Беларусі, Энцыклапедыі «Вялікае Княства Літоўскае», у англійскіх часопісах. Аўтар сцэнарыяў дакументальных фільмаў па гісторыі матэрыяльнай культуры Беларусі «Маем Рэчы» (БТ). Каардынатар праекту «Наша Страва» — рэканструкцыі гісторыі і сімволікі традыцыйнай кухні Беларусі, на аснове якога ў тым ліку створана больш за 100 артыкулаў у Вікіпедыі. Аўтар дзясяткаў артыкулаў энцыклапедыях, соцень артыкулаў перыядычным друку і электронных СМІ, таксама аўтар радыё- і тэлесцэнарыяў.

Лаўрэат прэміі беларускага ПЭН-цэнтра імя Францішка Багушэвіча (2001), Прэміі Міжнароднага Кангрэса даследчыкаў Беларусі за лепшую манаграфію па гісторыі (2014).

Бізнес[правіць | правіць зыходнік]

У 2005 годзе Алесь Белы набыў шляхецкі дом у вёсцы Малая Люцінка Валожынскага раёна, які рэканструяваў і з 2009 года прапаноўваў агратурыстычныя паслугі, у 2022 годзе прадаў сваю аграсядзібу^[2]^[1]. Таксама Алесь Белы кансультаваў па пытаннях беларускай і літвінскай гастранамічнай спадчыны розныя прадпрыемствы грамадскага харчавання і вытворцаў прадуктаў. Найбольш вядома яго супрацоўніцтва з рэстаранам нацыянальнай кухні «Кухмістр» у цэнтры Мінска.^[3]

Крытыка[правіць | правіць зыходнік]

З 2000-х гадоў Алеся Белага часта крытыкавалі за рэзка скептычнае стаўленне да беларускага нацыянальнага адраджэння і асабліва да г.зв. «нацыянальнага наратыва». На думку некаторых актывістаў, у сваіх публічных выказваннях Алесь Белы выступаў апалагетам рэжыму Лукашэнкі, абвінавачваў некаторых гістарычных дзеячаў беларускага адраджэння і сучасных беларускіх культурных актывістаў у нацызме, антыхрысціянстве і іншым. Алесь Белы вядомы як складальнік спісу «нацыстаў-беларутэнаў», у які ён уключыў у тым ліку пісьменніка Уладзіміра Арлова.^[4]^[5]^[6]^[7]

Выбраная бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Хроніка «Белай Русі»: нарыс гісторыі адной геаграфічнай назвы / А. Белы. — Мінск : Энцыклапедыкс, 2000. — 238 с. — ISBN 985-6599-12-1
Belarusian Cookbook. New York, Hippocrene Books, 2008.
Хроніка Белай Русі: Імагалогія Беларусі ХІІ—ХVIII ст. / А. Белы. — Смаленск: Інбелкульт, 2013.
Літвінская кухня (электронная кніга).
Сакатала бочачка. Праўдзівая гісторыя нашых напояў. — Мінск : Янушкевіч, 2017. https://januskevic.by/catalog/nonfiction/3631/
Белорусская кухня. Гастрономический путеводитель. — Мінск : Ренессанс Паблишинг, 2018.

Зноскі

↑ ^а ^б https://belisrael.info/?p=31384
↑ Сядзiба Белых «Марцiнова Гусь» | Малая Люцінка
↑ Рэстаран беларускай і літвінскай кухні «Кухмістр» ВІДЭА // Наша Ніва, 12 сакавіка 2014
↑ Пётр Рудкоўскі. Дасканалы дуэт: КГБ і Алесь Белы // Наша Ніва, 28.12.2008
↑ «Дзве грані нацыяналістычнае свядомасці — нацызм і паганства» // Наша Ніва, 28.12.2008
↑ Алесь Белый: «Белорусскую идентичность создала советская власть» // «Евразия Эксперт», 6 верасьня 2016 г.
↑ Алесь Белый: Существует ли в Беларуси литвинский проект? // Regnum, 21 жніўня 2012 г.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Наша страва: сапраўдная беларуская кухня / [Алесь Белы і інш.]. — Мінск, 2010.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6, кн. 2. — Мінск, 2003.
Энциклопедия белорусской кухни / [редколлегия: Т. В. Белова и др.]. — Минск, 2008.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Блог А. Белага Архівавана 15 сакавіка 2012. ў ЖЖ
Дасканалы дуэт: КГБ і Алесь Белы. Пётра Рудкоўскі

[:0-1] а ^б https://belisrael.info/?p=31384

[2] Сядзiба Белых «Марцiнова Гусь» | Малая Люцінка

[3] Рэстаран беларускай і літвінскай кухні «Кухмістр» ВІДЭА // Наша Ніва, 12 сакавіка 2014

[4] Пётр Рудкоўскі. Дасканалы дуэт: КГБ і Алесь Белы // Наша Ніва, 28.12.2008

[5] «Дзве грані нацыяналістычнае свядомасці — нацызм і паганства» // Наша Ніва, 28.12.2008

[6] Алесь Белый: «Белорусскую идентичность создала советская власть» // «Евразия Эксперт», 6 верасьня 2016 г.

[7] Алесь Белый: Существует ли в Беларуси литвинский проект? // Regnum, 21 жніўня 2012 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]