Алесь Белы

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Алесь Белы
Aleś Bieły.jpg
Дата нараджэння 17 лютага 1968(1968-02-17) (50 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці публіцыст, гісторык
Навуковая ступень доктар філасофіі
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
іншыя значэнні У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Белы.

Алесь Бе́лы, сапр. Аляксандр Валер’евіч Бе́лы (нар. 1968, Мінск; Псеўданімы: Кухмістр Верашчака) — беларускі гісторык, публіцыст, культуролаг. Доктар гуманітарных навук (PhD), гісторыя (2008). Вядомы беларускі блогер.

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1989), Кінгстанскую школу бізнесу ў Вялікабрытаніі (1996). Доктар гуманітарных навук (навуковая ступень прысвоеная Інстытутам гісторыі Акадэміі навук Літвы).

Кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя картаграфіі і замежных сувязяў ВКЛ, заходнееўрапейскі культурны, тэхналагічны і эканамічны ўплыў на фарміраванне матэрыяльнай і духоўнай культуры Беларусі, гістарычная іканаграфія Беларусі Сярэднявечча і новага часу.

Аўтар манаграфіі «Хроніка Белай Русі: нарыс гісторыі адной геаграфічнай назвы» (Мінск, 2000) — дэталёвай рэканструкцыі эвалюцыі зместу назвы «Белая Русь» у сістэмах геаграфічных ведаў розных народаў і эпох на падставе заходнееўрапейскіх тэкставых і картаграфічных крыніц VI—XVIII ст. Аўтар артыкулаў пра гісторыю Беларусі ў часопісе «Спадчына», Энцыклапедыі гісторыі Беларусі, Энцыклапедыі «Вялікае Княства Літоўскае», у англійскіх часопісах. Аўтар сцэнарыяў дакументальных фільмаў па гісторыі матэрыяльнай культуры Беларусі «Маем Рэчы» (БТ). Каардынатар праект «Наша Страва» — рэканструкцыі гісторыі і сімволікі традыцыйнай кухні Беларусі.

Лаўрэат прэміі беларускага ПЭН-цэнтра імя Францішка Багушэвіча (2001).

Бізнэс

У 2005 г. Алесь Белы набыў шляхецкі дом у вёсцы Малая Люцінка Валожынскага раёну, які збіраўся рэканструяваць і дзе прапаноўваў турыстычныя паслугі.[1] Пазней А. Белы выступаў кансультантам рэстарана нацыянальнай кухні ў цэнтры Мінска.[2]

Крытыка

Алесь Белы крытыкаваўся за сваё агрэсіўнае стаўленне да беларускага нацыянальнага адраджэння. У сваіх публічных выказваннях Алесь Белы выступае актыўным апалагетам рэжыма Аляксандра Лукашэнкі, агульна абвінавачвае гістарычных дзеячоў беларускага адраджэння і сучасных беларускіх культурніцкіх актывістаў у нацызме, антыхрысціянстве і іншым. Алесь Белы вядомы як складальнік спісу «нацыстаў-беларутэнаў», у які ён ўключыў у тым ліку гісторыка Ўладзіміра Арлова.[3][4][5][6][7][8]

Выбраная бібліяграфія

Зноскі

  1. ↑ Сядзiба Белых «Марцiнова Гусь» | Малая Люцінка
  2. ↑ Рэстаран беларускай і літвінскай кухні «Кухмістр» ВІДЭА // Наша Ніва, 12 сакавіка 2014
  3. ↑ Пётр Рудкоўскі. Дасканалы дуэт: КГБ і Алесь Белы // Наша Ніва, 28.12.2008
  4. ↑ «Дзве грані нацыяналістычнае свядомасці — нацызм і паганства» // Наша Ніва, 28.12.2008
  5. ↑ Янка Базыль. “Доктор истории” Simpson // Народная перамога, 17-07-2013
  6. ↑ Алесь Белый: «Белорусскую идентичность создала советская власть» // "Евразия Эксперт", 6 верасьня 2016 г.
  7. ↑ Алесь Белый: Существует ли в Беларуси литвинский проект? // Regnum, 21 жніўня 2012 г.
  8. ↑ Зьбігнеў Канарскі. Літвін, доктар Алесь Белы і яго дыягназ для Беларусі // nationalinterestby.net

Літаратура

  • Наша страва: сапраўдная беларуская кухня / [Алесь Белы і інш.]. — Мінск, 2010.
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6, кн. 2. — Мінск, 2003.
  • Энциклопедия белорусской кухни / [редколлегия: Т. В. Белова и др.]. — Минск, 2008.

Спасылкі

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алесь_Белы&oldid=3248939"