Адмысловыя гарады Японіі

	Адміністрацыйны падзел Японіі
	Узровень прэфектур
	Прэфектуры Японіі ; (都道府県 то-до:-фу-кэн)
	Адзінкі меншага ўзроўню
	Акругі Японіі (支庁 ситё:) Гарады, вызначаныя ўказамі ўрада ; (政令指定都市 сэйрэй сітэй тосі) Паветы (郡 гун)
	Муніцыпальны ўзровень
	Цэнтральныя гарады ; (中核市 тю:каку сі) Адмысловыя гарады ; (特例市 токурэй сі) Гарады (市 сі) Адмысловыя раёны Токіа ; (特別区 токубэцу ку) Раёны гарадоў (区 ку) Мястэчкі (町 тё: / маці) Вёскі (村 сон / мура)
	Ідэнтыфікацыйны код суб’екта самакіравання
	Г; Р; П;

Адмысловыя гарады (яп.: 特例市 Токурэй-сі) — гарады Японіі, насельніцтва якіх складае больш за 200 000 чалавек. Яны вызначаюцца ўрадавай камісіяй на падставе параграфа 1, раздзела 23, артыкула 252 «Закона Японіі аб мясцовым самакіраванні» і сумеснага рашэння горада-кандыдата і савета прэфектуры.

Адмысловым гарадам дэлегуюцца паўнамоцтвы прэфектур у вобласці аховы здароўя, навакольныя асяроддзя, планавання і развіцця горада, але іх аб'ём нашмат меншы, чым той, якім валодаюць цэнтральныя гарады Японіі.

Спіс адмысловых гарадоў[правіць | правіць зыходнік]

Паводле даных на 1 красавіка 2010 года ў Японіі налічваецца 41 горад, які мае статус «адмысловага»^[1].

Рэгіён	Прэфектура	Назва	Дата прызначэння	Насельніцтва (1 мая 2010)	Плошча, км²
Тахоку	Аомары	Хатынохэ	1 красавіка 2001	236 995	305,19
Тахоку	Ямагата	Ямагата	1 красавіка 2001	254 178	381,34
Канто	Ібаракі	Міто	1 красавіка 2001	265 829	217,43
	Ібаракі	Цукуба	1 красавіка 2001	214 243	284,07
	Гуму	Такасакі	1 красавіка 2001	369 380	487,35
		Ісэсакі	1 красавіка 2001	204 406	139,33
		Ота	1 красавіка 2001	214 065	176,49
	Сайтама	Кавагуты	1 красавіка 2001	503 306	55,75
		Такарадзава	1 красавіка 2001	340 563	71,99
		Касігая	1 красавіка 2001	325 280	60,31
		Соку	1 красавіка 2004	240 929	27,42
		Касукабэ	1 красавіка 2009	236 153	65,98
		Кумагая	1 красавіка 2009	203 685	159,88
	Канагава	Адавара	1 лістапада 2000	198 545	114,09
		Ямата	1 лістапада 2000	226 247	27,06
		Хірацука	1 красавіка 2001	260 009	67,83
		Ацугі	1 красавіка 2002	225 526	93,83
		Тыгасакі	1 красавіка 2003	234 715	35,71
Цюбу	Ніігата	Дзёэцу	1 красавіка 2007	282 929	890,91
	Ніігата	Нагаока	1 красавіка 2007	203 438	973,54
	Фукуі	Фукуі	1 лістапада 2000	267 020	536,17
	Яманасі	Кофу	1 лістапада 2000	198 125	212,41
	Нагана	Мацумота	1 лістапада 2000	241 342	978,77
	Сідзуока	Нумадзу	1 лістапада 2000	204 374	187,12
	Сідзуока	Фудзі	1 красавіка 2001	253 921	245,02
	Айты	Касугаі	1 красавіка 2001	303 416	92,71
	Айты	Ітыномія	1 красавіка 2002	379 130	113,91
Кінкі	Міэ	Ёкаіці	1 лістапада 2000	307 027	205,53
	Осака	Таёнака	1 красавіка 2001	388 378	36,38
		Суйта	1 красавіка 2001	354 731	36,11
		Хіраката	1 красавіка 2001	406 815	65,08
		Ібаракі	1 красавіка 2001	274 593	76,52
		Яо	1 красавіка 2001	271 002	41,71
		Неягава	1 красавіка 2001	238 100	24,73
		Кісівада	1 красавіка 2002	199 196	72,24
	Хіёга	Акасі	1 красавіка 2002	292 822	49,25
		Какагава	1 красавіка 2002	268 686	138,51
		Такарадзука	1 красавіка 2003	225 483	101,80
Цюгоку	Хірасіма	Курэ	1 лістапада 2000	241 752	353,76
Цюгоку	Таторы	Таторы	1 кастрычніка 2005	197 690	765,66
Кюсю	Нагасакі	Сасеба	1 красавіка 2001	261 519	426,35

Былыя адмысловыя гарады[правіць | правіць зыходнік]

Восем адмысловых гарадоў дасягнулі статусу цэнтральных ці гарадоў, вызначаных указамі ўрада:

Хакадатэ (Хакайда) — атрымаў статус адмысловага 1 лістапада 2000 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада 1 кастрычніка 2005;
Сімідзу (Сідзуока) — атрымаў статус адмысловага горада 1 красавіка 2001 года, 1 красавіка 2003 года зліўся са старым горадам Сідзуока, пасля чаго той дасягнуў статусу горада, вызначанага ўказам урада, 1 кастрычніка 2005;
Сіманасекі (Ямагуты) — атрымаў статус адмысловага 1 красавіка 2002 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада ў 2005 годзе пасля зліцця з пасёлкамі Кікугава, Таёта, Таёура і Хахоку;
Марыёка (Іватэ) — атрымаў статус адмысловага 1 лістапада 2000 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада 1 красавіка 2008 года;
Курумэ (Фукуока) — атрымаў статус адмысловага 1 красавіка 2001 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада 1 красавіка 2008 года;
Маэбасі (Гуму) — атрымаў статус адмысловага 1 красавіка 2001 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада 4 студзеня 2009 года;
Оцу (Сіга) — атрымаў статус адмысловага 1 красавіка 2001 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада 4 студзеня 2009 года;
Амагасакі (Хіёга) — атрымаў статус адмысловага 1 красавіка 2001 года, дасягнуў статусу цэнтральнага горада 4 студзеня 2009 года.

Зноскі

↑ Даныя міністэрствы ўнутраных спраў і камунікацый

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

中核市・特例市 (яп.) (нявызн.) ?. Ministry of Internal Affairs and Communications. Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2012. Праверана 9 ліпеня 2010.
地方自治法第二百五十二条の二十六の三第一項の特例市の指定に関する政令 (яп.) (нявызн.) ?(недаступная спасылка). Ministry of Internal Affairs and Communications. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2012. Праверана 9 ліпеня 2010.

[1] Даныя міністэрствы ўнутраных спраў і камунікацый

[1]