Азоў (вялікі супрацьлодачны карабель)
| «Азоў» | |
|---|---|
| руск.: «Азов» | |
 ВСК «Азоў» у 1988 годзе | |
| Гісторыя карабля | |
| Дзяржава сцяга |
 СССР Расія |
| Спушчана на ваду | 14 верасня 1973 |
| Выведзены са складу флоту | 2000 |
| Сучасны статус | разроблены |
| Узнагароды і ўшанаванні | Вялікі супрацьлодачны карабель |
| Асноўныя характарыстыкі | |
| Хуткасць (надводная) |
32 вузла (поўная) 18,06 вузлоў (эканамічная) |
| Аўтаномнасць плавання | 30 сутак (па запасах правізіі) |
| Экіпаж | 380—425 чалавек (у тым ліку 47 афіцэраў) |
| Памеры | |
| Водазмяшчэнне надводнае |
6670 т (стандартнае) 8533 т (поўнае) |
| Даўжыня найбольшая (па КВЛ) |
161,9 м (па КВЛ) 173,4 м (найбольшая) |
| Шырыня корпуса найб. |
16,78 м (па КВЛ) 18,54 м (найбольшая) |
| Сярэдняя асадка (па КВЛ) |
5,3 м (сярэдняя) 6,35 м (з выступаючымі часткамі) |
| Сілавая ўстаноўка | |
| ГТУ (4 фарсажныя, 2 маршавыя) | |
| Узбраенне | |
| Артылерыя |
2х12 213-мм РБУ-6000 (144 РГБ-60) 2х6 305-мм РБУ-1000 (48 РГБ-10) |
| Тарпедна- міннае ўзбраенне |
2х2 533-мм ТА ДТА-53-1124 (4 тарпеды 53-65К або СЭТ-65) |
| Ракетнае ўзбраенне | 2х4 ПЛУРК «Раструб-Б»[заўв 1] |
| СПА |
2x2 76-мм АК-726 (1600 стрэлаў) 2х2 «Аса-М» (40 ЗУР) 6х8 ПУ ЗРК «С-300Ф»(48 ЗУР) |
| Авіацыя | 1 верталёт Ка-25ПЛ, палубны ангар. |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Азоў (руск.: «Азов») — вялікі супрацьлодачны карабель праекта 1134БФ Чырвонасцяжнага Чарнаморскага флота ВМФ СССР, а з 1991 года ВМФ Расіі.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Залічаны ў спісы караблёў ВМФ 4 студзеня 1972 года, 21 ліпеня таго ж года закладзены на заводзе імя 61 камунара ў Мікалаеве (завадскі № 2004).
14 верасня 1973 года спушчаны на ваду, уступіў у лад 25 снежня 1975 года. 19 лютага 1976 года залічаны ў склад Чырвонасцяжнага Чарнаморскага флота.
5-7 кастрычніка 1976 года была праведзена інспекцыя Міністэрства абароны СССР. Падчас выхаду ў мора прысутнічаў намеснік міністра Кірыл Маскаленка.
Здзейсніў візіты:
- 22—26 студзеня 1990 — Пірэй (Грэцыя)
- 25 чэрвеня—1 ліпеня 1990 — Гавана (Куба)
- 24—28 чэрвеня 1991 — Тулон (Францыя).
- 15—19 жніўня 1991 — Канстанца (Румынія)
Вялікі супрацьлодачны карабель «Азоў» стаў першым і адзіным караблём, якія прайшлі мадэрнізацыю пад усталяванне спробнага ўніверсальнага шматканальнага ЗРК «Форт». Па першапачатковым праекце 1134-БФ на ім меркавалася змесцаваць дзесяць пускавых усталёвак новага ЗРК (80 ракет): шэсць у карме на месцы кармавога УЗРК «Шторм» і чатыры на месцы насавога. Артылерыйскія ўсталёўкі АК-726 меркавалася замяніць больш магутнымі АК-100, а на месцы антэннага паста насавой РЛС «Гром» усталёўваўся антэнны пост РЛС МР-114 «Леў». Ужо падчас мадэрнізацыі «Азова» ад ідэі замены артылерыі адмовіліся, пакінуўшы старыя, але надзейныя АК-726. Чатыры насавыя пускавыя ўсталёўкі ЗРК «Форт» таксама не сталі месцаваць замест насавога УЗРК «Шторм», асцерагаючыся ў выпадку няўдачы з новым зенітным ракетным комплексам пакінуць карабель без эфектыўных сродкаў супрацьпаветранай абароны. Месцаванне новага ЗРК запатрабавала змяніць надбудову ад дымавой трубы да верталётнага ангара і змяніць кампаноўку памяшканняў пад ёй для месцавання скляпоў і баявых пастоў. У ВСК «АЗОЎ» не было праходу са шкафута на шкафут за трубой. У сувязі з пашырэннем надбудовы ў кармавой частцы пяцітрубныя тарпедныя апараты былі заменены на двухтрубныя ДТА-53-1134БФ[1]. Радыётэхнічнае ўзбраенне і іншыя тэхнічныя сродкі карабля адпавядалі праекту 1134-Б[2].
Выпрабаванні і дапрацоўка ЗРК «Форт» праходзілі доўга і з вялікай напругай, а канчатковая здача сістэмы і прыняцце яе на ўзбраенне адбыліся толькі пасля правядзення дзяржаўных выпрабаванняў на ТАРКР «Кіраў». Пасля прыняцця мадэрнізаванага па праекце 1134-БФ у склад ВМФ СССР у 1977 годзе ВСК «Азоў» стаў адзіным у свеце караблём, узброеным трыма «калібрамі» ЗРК — блізкага, сярэдняга і далёкага дзеяння («Аса-М», «Шторм» і «Форт»).
З 18 ліпеня 1984 года па 21 лютага 1985 года прайшоў на заводзе імя 61 камунара ў Мікалаеве капітальны рамонт. У 2000 годзе быў выведзены са складу флота і да чэрвеня 2002 года разабраны на метал у Інкермане.
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Першапачаткова супрацьлодачнае ўзбраенне ВСК складалася з ПЛРК «Завея», замененыя на ПЛРК «Раструб-Б» падчас мадэрнізацыі.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Машенский С. Н. 2007, с. 26.
- ↑ Машенский С. Н. 2007, с. 27.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Машенский С. Н. Великолепная семёрка. Крылья «Беркутов». Большие противолодочные корабли проекта 1134Б, вертолёты Ка-25. — М.: Ваенная кніга, 2007. — 128 с. — ISBN 978-5-902863-14-4.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Вялікі супрацьлодачны карабель пр. 1134-Б «Азоў»Архівавана 5 сакавіка 2010.