Айрат Ішмуратаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Айрат Ішмуратаў
Айрат Ічмуратаў дырыжыруе Лонданскім сімфанічным аркестрам падчас запісу свайго фартэпіяннага канцэрта 19 красавіка 2022 г. у Сент-Лукі, Лондан, Вялікабрытанія
Айрат Ічмуратаў дырыжыруе Лонданскім сімфанічным аркестрам падчас запісу свайго фартэпіяннага канцэрта 19 красавіка 2022 г. у Сент-Лукі, Лондан, Вялікабрытанія
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння Айрат Рафаилович Ишмуратов
Месца нараджэння
Краіна Канада, Расія
Альма-матар Казанская дзяржаўная кансерваторыя, Манрэальскі ўніверсітэт
Музычная дзейнасць
Прафесіі кампазітар, дырыжор, кларнетыст
Інструменты кларнет
Жанры класічная музыка, клезмер
Лэйбл Chandos Records
airatichmouratov.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

 

Айрат Рафаілавіч Ішмуратаў ( руск.: Айрат Рафаилович Ишмуратов, татарская кірыліца : Айрат Рафаил улы Ишмурат, нарадзіўся 28 чэрвеня 1973 г.) - рускі / канадскі кампазітар, дырыжор і клезмер -кларнетыст волжскага татарскага паходжання. Ён быў дырыжорам і кампазітарам сімфанічнага аркестра Longueuil (2018-2021), кларнетыстам клезмерскай групы Kleztory з Манрэаля і запрошаным прафесарам Універсітэта Лаваля[1] у Квебеку, Канада .

Дыскаграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Клезмерская музыка, Kleztory (2002)
  • Барбер, Копленд, Брытэн, Брух, Казанскі камерны аркестр La Primavera, Ак Барс (2002)[2]
  • Klezmer, Kleztory, Yuli Turovsky & I Musici de Montreal Chamber Orchestra, Chandos Records (2004)
  • Nomade, Kleztory, лаўрэат прэміі Opus 2007, Amerix (2007)[3]
  • Шастаковіч, Вайнберг, Ішмуратаў, I Musici de Montreal Chamber Orchestra, Analekta (2008)[4]
  • Symphonique, Le Vent du Nord et Quebec Symphony Orchestra, CBC (2010)[5]
  • Carte Postale, Alcan Quartet, ATMA Classique (2011)[6]
  • Бетховен, Скрыпічны канцэрт (кадэнцыі Ішмуратава), Сімфонія № 7, Аляксандр Да Коста, Тайбэйскі сімфанічны аркестр, Warner Classics (2013)[7]
  • Прыбыццё, Kleztory, Amerix (2014)
  • Казкі з Дынарыдаў, Майкл Брыдж, Гіём Тардыф, Карнэль Волак, Інстытут Вірта (2017)
  • Klezmer Dreams, Andre Moisan, Jean Saulnier & Molinari Quartet, ATMA Classique (2017)[8]
  • Нігун, Kleztory, Amerix (2017)[9]
  • Melodies of Nations, Romic – Moynihan Duo, Hedone Records (2017)
  • Ліст Незнаёмкі, Тры рамансы для альта, Concerto Grosso № 1 – Дзяржаўны Камерны Аркестр Рэспублікі Беларусь Яўген Бушкоў – Chandos (2019)[10]
  • Юнацтва' Уверцюра, Масленіца Уверцюра, Сімфонія, Op.55 'На руінах старажытнага крэпа' – Orchestre de la Francophonie, Jean-Philippe Tremblay – Chandos (2020) [11]
  • Momentum, Kleztory - Chandos (2020)[12]
  • Джулія Маклейн, Прэлюдыі - Analekta (2022)[13]
  • Ішмуратаў: Канцэрт для альта №1 / Канцэрт для фартэпіяна з Лонданскім сімфанічным аркестрам, Айрат Ішмуратаў дырыжор – Chandos(2023)[14]

Зноскі

  1. ↑ Accueil (фр.). www.mus.ulaval.ca (22 чэрвеня 2023). Праверана 30 жніўня 2023.
  2. ↑ "Barber,Copland ,Britten,Bruch/ Discography, La Primavera, Kazan Chamber Orchestra". la-primavera.org. 11 December 2002. Праверана 2015-08-09. {{cite news}}: Вонкавая спасылка ў |archivedate= (даведка); Праверце значэнне даты ў: |archivedate= (даведка)Папярэджанні CS1: url-status (link) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 26 лютага 2016. Праверана 30 жніўня 2023.
  3. ↑ "Kleztory releases". Kleztory .com. Праверана 2015-08-09.
  4. ↑ "Shostakovich,Weinberg,Ichmouratov / I Musici de Montreal; Yuli Turovsky". www.thewholenote.com. Праверана 2023-04-09.
  5. ↑ "Le Vent du Nord Symphonique (in French)". archambault.ca. 16 November 2012. Праверана 2015-08-09. {{cite news}}: Вонкавая спасылка ў |archivedate= (даведка); Праверце значэнне даты ў: |archivedate= (даведка)Папярэджанні CS1: url-status (link) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 лістапада 2015. Праверана 30 жніўня 2023.
  6. ↑ "discography/ Carte Postale". quatuoralcan.com. Праверана 2015-08-09. {{cite news}}: Вонкавая спасылка ў |archivedate= (даведка); Праверце значэнне даты ў: |archivedate= (даведка)Папярэджанні CS1: url-status (link) Архіўная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 верасня 2015. Праверана 30 жніўня 2023.
  7. ↑ "Beethoven Violin Concerto with klezmer cadenzas by Ichmouratov". lwarnerclassics.com. 1 August 2013. Праверана 2015-09-03. {{cite news}}: Вонкавая спасылка ў |archivedate= (даведка); Праверце значэнне даты ў: |archivedate= (даведка)Папярэджанні CS1: url-status (link)
  8. ↑ "Klezmer Dreams, Andre Moisan, Jean Saulnier and Molinari Quartet". www.thewholenote.com. 31 October 2017. Праверана 2017-12-31.
  9. ↑ "Nigun, Kleztory". ledevoir.com. 17 March 2017. Праверана 2017-12-31.
  10. ↑ Ichmouratov: Orchestral Works Orchestral & Concertos Chandos. Chandos Records. Праверана 30 жніўня 2023.
  11. ↑ Ichmouratov; Overtures/Symphony Orchestral & Concertos Chandos. Chandos Records. Праверана 30 жніўня 2023.
  12. ↑ Kleztory - Momentum Chandos. Chandos Records. Праверана 30 жніўня 2023.
  13. ↑ Julia MacLaine’s ‘Preludes’ Mixes Bach and Contemporary Cello Works (англ.). Strings Magazine (4 красавіка 2022). Праверана 30 жніўня 2023.
  14. ↑ Ichmouratov: Viola Concerto No.1/Piano Concerto Strings Piano Chandos. Chandos Records. Праверана 30 жніўня 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Айрат_Ішмуратаў&oldid=4643541"