Аляксандр Іванавіч Вальковіч

Аляксандр Іванавіч Вальковіч
Аляксандр Іванавіч Вальковіч
міністр фінансаў БНР[d]
	верасень 1920 — 1923
Папярэднік	Яфім Яфімавіч Бялевіч
Пераемнік	Васіль Іванавіч Захарка
Нараджэнне	21 красавіка (3 мая) 1892; Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	4 лістапада 1937 (45 гадоў); НКУС Менска[d], Менск, БССР, СССР;
Партыя	Беларуская партыя сацыялістаў-рэвалюцыянераў;
Дзейнасць	палітык
Месца працы	Народны камісарыят фінансаў БССР;

Аляксандр Іванавіч Вальковіч (21 красавіка (3 мая) 1892, Мінск (?) — 4 лістапада 1937, Менск, НКУС) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1914—1915 працаваў у Віленскім аддзяленні Дзяржаўнага зямельнага банка. У пачатку 1-й сусветнай вайны ў эвакуацыі ў Тамбове. З верасня 1915 у арміі, у 1916 скончыў школу прапаршчыкаў (Горы). Член БПС-Р. З 1918 у Мінску. Прадстаўнік БНР пры ўрадзе Грузіі, міністр фінансаў БНР. У час польскай акупацыі Беларусі 1919—1920 арыштоўваўся, уцёк за мяжу. У снежні 1925 вярнуўся ў Мінск. Працаваў інспектарам у Наркамаце фінансаў.

У выніку чысткі апарату Наркамфіна ў сакавіку 1930 пазбаўлены работы. Арыштаваны ДПУ БССР 18.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Паводле пастановы АДПУ СССР ад 10.4.1931 сасланы на 5 гадоў у Белябей (Башкірыя). 25.5.1937 арыштаваны НКУС Башкірскай АССР па абвінавачанні ў прыналежнасці да «Польскай вайсковай арганізацыі». 28.10.1937 «двойкай» (наркам унутраных спраў і пракурор СССР) прыгавораны да расстрэлу. Па першым прыгаворы рэабілітаваны 10.6.1988.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). Т. 1. Абрамовіч—Кушаль. / Укладальнік Л. У. Маракоў. — Смаленск, 2003. — 480 с. — ISBN 985-6374-04-9.
Міхнюк У. Вальковіч // БЭ ў 18 т. Т. 3. Мн., 1996.