Аляксей Яўгенавіч Дайнека

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксей Яўгенавіч Дайнека
Дата нараджэння 18 чэрвеня 1968(1968-06-18) (55 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці выкладчык універсітэта, навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар эканамічных навук (1998)
Навуковае званне
Альма-матар

Аляксей Яўгенавіч Дайнека (нар. 18 чэрвеня 1968, г. Горкі, Магілёўская вобласць) — беларускі эканаміст. З 2014 года член-карэспандэнт, а з 2021 года акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, доктар эканамічных навук (1998), прафесар (2005).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1990), Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт (2003).

У 1990—1994 гадах выкладчык Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі, Гродзенскага сельскагаспадарчага інстытута, аспірант Беларускага НДІ эканамічных праблем АПК.

З 1994 года намеснік дырэктара па навуковай працы, загадчык сектара Беларускага НДІ эканомікі і інфармацыі АПК. З 2000 года намеснік дырэктара па навуковай рабоце — кіраўнік напрамку даследаванняў сусветнай эканомікі Навукова-даследчага эканамічнага інстытута Міністэрства эканомікі Рэспублікі Беларусь. З 2010 года дарадца Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь. З 2011 па 2016 дырэктар Інстытута эканомікі НАН Беларусі[1][2]. З 2016 — саветнік Прэзідыума НАН Беларусі, ў 2017—2018 — галоўны навуковы супрацоўнік сектара эканамічных даследаванняў Інстытут мяса-малочнай прамысловасці НАН Беларусі, у 2018—2023 — прафесар кафедры «Маркетынг» БНТУ.[2] З 2023 года — старшыня Навуковага савета, дырэктар Выканаўчай дырэкцыі Беларускага рэспубліканскага фонду фундаментальных даследаванняў.[3]

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат стыпендыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь для маладых навукоўцаў (2000).

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Сфармаваў навуковыя асновы знешнегандлёвых адносін Беларусі, уключаючы стратэгію і мадэлі іх развіцця, а таксама адэкватныя механізмы. Распрацаваў заканамернасці і метадалогію прагназавання, а таксама эфектыўныя інструменты рэгулявання знешнегандлёвай дзейнасці, сфармуляваў галоўныя прынцыпы і абгрунтаваў прыярытэты знешнеэканамічнай палітыкі Беларусі.

Аўтар каля 200 навуковых прац, у т.л. 28 (24 у суаўт.) манаграфій, кніг і вучэбна-метадычных дапаможнікаў.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Моделирование внешнеэкономических отношений Республики Беларусь. Мн., 1997.
  • Мировая экономика и внешнеэкономическая деятельность Беларуси. Мн., 2004. (в соавт.).
  • Геоэкономические приоритеты Республики Беларусь. Мн., 2011.
  • Внешнеторговая политика и конкурентоспособность Республики Беларусь / А. Е. Дайнеко и др.; под науч. ред. А. Е. Дайнеко; Нац. акад. наук Беларуси, Ин-т экономики. — Минск: Беларус. навука, 2014. — 228 с.
  • Научный прогноз экономического развития Республики Беларусь до 2030 года / В. Г. Гусаков, А. Е. Дайнеко и др.; под ред. акад. В. Г. Гусакова. — Минск: Беларуская навука, 2015. — 243 с.
  • Беларусь 2020: наука и экономика: Концепция комплексного прогноза научно-технического прогресса и приоритетных направлений научно-технической деятельности в Республике Беларусь до 2020 года/ В. Г. Гусаков, А. Е. Дайнеко и др.; под ред. акад. В. Г. Гусакова. — Минск: Беларуская навука, 2015. — 211 с.
  • Внешнеэкономическая стратегия Республики Беларусь: теоретические и практические аспекты / А. Е. Дайнеко [и др.]; науч. ред. А. Е. Дайнеко, Т. С. Вертинская. — Минск: Беларуская навука, 2016. — 302 с.
  • Энергоэффективность экономики Беларуси / А. Е. Дайнеко, Л. П. Падалко, В. М. Цилибина; под науч. ред. А. Е. Дайнеко; Ин-т экономики НАН Беларуси. — Минск: Беларуская навука, 2016. — 363 с. — (Белорусская экономическая школа).

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Дайнеко Алексей Евгеньевич // Республика Беларусь : энциклопедия : [в 7 т.]. — Минск, 2006. — Т. 3. — С. 298—299.
  • Дайнека Аляксей Яўгенавіч // Беларуская энцыклапедыя : у 18 т. — Мінск, 2004. — Т. 18, кн. 1. — С. 376.
  • Дайнеко Алексей Евгеньевич // Национальная академия наук Беларуси : персональный состав, 1928—2018. — Минск, 2018. — С. 367—368.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]