Андрэй Іванавіч Сяржанін

Андрэй Іванавіч Сяржанін
Андрэй Іванавіч Сяржанін
Дата нараджэння	28 жніўня (9 верасня) 1899
Месца нараджэння	Любань, Бабруйскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	13 красавіка 1975 (75 гадоў)
Месца смерці	Варонеж, Варонежская вобласць, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Камінтэрнаўскія могілкі[d];
Грамадзянства	СССР;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	хірургія
Месца працы	Варонежскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя М. Н. Бурдэнкі[d];
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Альма-матар	медыцынскі факультэт БДУ;
Партыя	КПСС;
Узнагароды	;

Андрэй Іванавіч Сяржанін (1899—1975) — савецкі хірург.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 9 верасня (28 жніўня) 1899 года у мястэчку Любань (сёння Мінская вобласць, Беларусь) у сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў медыцынскі факультэт БДУ (1927). Ардынатар клінікі пры кафедры тапаграфічнай, анатамічнай і аперацыйнай хірургіі ММІ (1930—1932). Асістэнт яго хірургічнай клінікі (1932—1936). Асістэнт, дацэнт кафедры агульнай хірургіі ВДМІ імя М. Н. Бурдэнкі (1937—1941). Член ВКП (б). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, ваенны ўрач. Дацэнт хірургічнай клінікі (1945—1947), загадчык кафедры дзіцячай хірургіі (1947—1950), загадчык кафедры факультэцкай хірургіі (1950—1974) ВДМІ імя М. Н. Бурдэнкі. Адначасова галоўны хірург Варонежа. Доктар медыцынскіх навук (1947). Прафесар (1948)

Памёр 13 красавіка 1975 года. Пахаваны ў Варонежы на Камінтэрнаўскіх могілках.

Навуковыя працы[правіць | правіць зыходнік]

Аўтар больш за 70 навуковых прац, прысвечаных хірургічнаму лячэнню органаў брушной поласці, пытанням траўматалогіі і ўралогіі, у тым ліку кнігі: «Лячэнне агнястрэльных раненняў суставаў у франтавым раёне» (Мінск, 1947) і іншыя.

Узнагароды і прэміі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі