Андрэй Багалюбскі
| Андрэй Багалюбскі | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне |
каля 1111[1][2][…] |
| Смерць |
29 чэрвеня 1174[1][2][…] |
| Месца пахавання | |
| Род | Рурыкавічы і Юр’евічы[d] |
| Бацька | Юрый Далгарукі[1][2][…] |
| Жонка | Ultia Kuchko[d][3] |
| Дзеці | Юрый Андрэевіч Багалюбскі[d], Izyaslav Andreevich[d][4][5], Mstislav Andreyevich[d], Gleb Vladimirskiy[d] і Rostislava of Vladimir-Suzdal[d] |
| Веравызнанне | праваслаўе |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Андрэй Багалюбскі (каля 1112 — 29.6.1174) — князь уладзіміра-суздальскі (1157—74).
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Сын Юрыя Далгарукага. Каля 1150—51 яму належалі Тураў і Пінск. У 1169 захапіў Кіеў; пад яго ўплыў трапілі Смаленскія і Дзвінскія землі. Змагаўся супраць феадальнай знаці, спрыяў развіццю гандлю і рамяства, перанёс сталіцу княства ва Уладзімір. У час яго праўлення Уладзіміра-Суздальскае княства стала найбольш моцным на Русі. Забіты ў сваім замку ў Багалюбаве.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в К. Б.-Р. Андрей Юрьевич Боголюбский // Русский биографический словарь — СПб.: 1900. — Т. 2. — С. 134–138.
- ↑ а б в Андрей Юрьевич Боголюбский // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. Iа. — С. 760–763.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Изяслав Андреевич // Русский биографический словарь — СПб.: 1897. — Т. 8. — С. 72.
- ↑ Изяслав Андреевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1894. — Т. XIIа. — С. 894.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
 Андрэй Багалюбскі — продкі |
|---|
Тэматычныя сайты | ||||
|---|---|---|---|---|
| Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
| Генеалогія і некрапалістыка | ||||
| ||||