Андрэй Пузына
| Андрэй Пузына | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Агінец» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Крыштаф Есьман | ||||||
| Пераемнік | Міхал Шчука | ||||||
|
|
|||||||
| Смерць | 1701[1] | ||||||
| Род | Пузыны | ||||||
| Бацька | Геранім Пузына | ||||||
| Маці | Эстэра Скробіч | ||||||
| Жонка | Еўфрасіння Хжанстоўская | ||||||
| Дзеці | Крыштаф Дамінік, Стэфан, Юзаф, Геранім, Міхал, Антоні Міхал, тры дачкі | ||||||
Андрэй Пузына (? — 1701) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Быў войскім, падкаморым, старостам упіцкім, кашталян менскі з 1697. Пасол на сойм 1678.
Сям'я[правіць | правіць зыходнік]
Сын упіцкага земскага маршалка Гераніма Пузыны і Эстэры Скробіч. Ажаніўся з Еўфрасінняй Хжанстоўскай, меў сыноў Крыштафа Дамініка, Стэфана, Юзафа, Гераніма, Міхала, Антонія Міхала і трох невядомых з імя дачок: адна стала манашкай, другая выйшла замуж за Белазора, трэцяя — за Андрэя Казіміра Гелгуда.
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 112.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Пазднякоў В. Пузыны // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 475. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Генеалогія Пузынаў Архівавана 6 кастрычніка 2015.
 Андрэй Пузына — продкі |
|---|
Генеалогія і некрапалістыка |
|---|