Антонаўка (сорт яблыні)

Антонаўка
	; Спелыя антонаўкі. Ураджай 2020 года.
Класіфікацыя
Род:	Яблыня
Выявы на Вікісховішчы

Антонаўка, або Антонаўка звычайная — сартатып яблыні і восеньска-зімовыя сарты яблыкаў. У Беларусі больш за 60 падсартоў^[1]^[2].

Апісанне расліны[правіць | правіць зыходнік]

Дрэвы Антонаўкі высокія, доўгажывучыя (да 120 гадоў^[3]), устойлівыя да хвароб і кліматычных умоў. Дрэва марозаўстойлівае, стойкае да паршы, добра апыляецца іншымі сартамі, таксама добры апыляльнік.

Дрэвы сорту Антонаўка добра фарміруюць крону, не патрабуюць частых турбот, простыя ў абслугоўванні, спачатку плоданосяць штогадова, пасля перыядычна^[4].

Яблык зімовы і дасягае поўнай спеласці не раней за кастрычнік або нават лістапад. У лёжцы вельмі трывалы і выдатна захоўваецца ўсю зіму і нават да ліпеня наступнага года, чым і тлумачыцца вялікі попыт на яго ў гандляроў садавіной у часы, калі прамысловыя спосабы захоўвання садавіны не былі шырока распаўсюджаны^[5].

Апісанне пладоў[правіць | правіць зыходнік]

Антонаўка. «Атлас пладоў» пад рэдакцыяй Адама Грабніцкага, 1906

Плады звычайна кіславатыя, вялікія памерам (100—150 грамаў), розных колераў, захоўваюцца каля трох месяцаў. Велічынёй саступаюць толькі нямногім сартам яблык, афарбаваны ў зеленавата-жоўты, а ў перыяд поўнай спеласці — у светла-жоўты колер; часам на сонечным баку плод мае чырванавата-жоўтае адценне. Скурка ў гэтага яблыка гладкая, мякаць сакавітая, на дрэве вельмі кіслыя, але пасля ляжання даволі прыемнага кіславатага смаку^[5].

Ужыванне пладоў[правіць | правіць зыходнік]

Сорт кансервуюць і ўжываюць для прыгатавання соусаў, павідла^[6]. З антонаўкі вырабляюць пасцілу, жэле, варэнне, мармелад. Скрылікамі антонаўкі начыняюць здобную выпечку. Таксама з пладоў Антонаўкі вырабляюць віно і сідр^[7]. Добра зарэкамендавалі сябе мочаныя плады (руск.) (бел.^[8]. Антонаўку ўжываюць у дыеце немаўлят (руск.) (бел., а таксама пры пахудзенні (руск.) (бел.^[9].