Антоній Абрамсперг

Антоній Абрамсперг
Антоній Абрамсперг
	польск.: Antoni Abramsperg (Abrahamsberg), лац.: Antonius Abramsperg (Abrahamsberg)
Род дзейнасці	святар, педагог
Дата нараджэння	16 лістапада 1743
Месца нараджэння	Славенія;
Дата смерці	29 мая 1809 (65 гадоў)
Месца смерці	Полацк, Полацкі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя;
Месца працы	Полацкі езуіцкі калегіум; Мсціслаўскі езуіцкі калегіум; Віцебскі езуіцкі калегіум; Дынабургскі езуіцкі калегіум; Магілёўскі езуіцкі калегіум;

Антоній Абрамсперг (польск.: Antoni Abramsperg (Abrahamsberg), лац.: Antonius Abramsperg (Abrahamsberg); 16 лістапада 1743, Славенія – 29 мая 1809, Полацк^[1]) – святар і педагог.

Уступіў у Таварыства Ісуса 8 жніўня 1772 г. у Ломжы^[1]. Пасля скасавання ордэна папскім брэвэ Dominus ac Redemptor быў адным з першых езуітаў з былых Літоўскай і Мазавецкай правінцый Таварыства, які пераехаў на Беларусь^[2]. Прафесар нямецкай і французскай моў у Полацкім езуіцкім калегіуме (1776–1777). Выкладаў матэматыку, нямецкую і французскую мовы ў Мсціславе (1783), Віцебску (1784–1785), Дынабургу (1785–1786)^[1].

У 1785–1786 гг. браў удзел дзейнасці у камісіі на чале з Францішкам Караў, якая распрацавала новы «План вучэбных заняткаў» (Ratio Studiorum) для езуіцкіх навучальных устаноў. У выніку школьнай рэформы быў пашыраны аб’ём выкладання дакладных навук і сучасных моў^[3].

Прафесар архітэктуры ў Мсціславе (1787–1790), мовы ў Магілёве (1791–1792) і Дынабургу (1792–1796)^[1], маральнай тэалогіі ў Полацку (1796–1797, 1798–1799)^[4]. Працуючы з 1796 па 1809 гг.^[1] бібліятэкарам у Полацкім езуіцкім калегіуме, зрабіў значны ўнёсак у працу бібліятэкі^[5].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.
↑ Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772–1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот ; пер. А.Н. Коваля. – М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. – С. 86.
↑ Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772–1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот ; пер. А.Н. Коваля. – М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. – С. 143.
↑ Catalogs SJ 1774-1829. Russiae. Архівавана 13 ліпеня 2020.
↑ Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – С. 226.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – 427 с.
Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772–1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот ; пер. А.Н. Коваля. – М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. – 632 с.
Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564–1995 / oprac. L. Grzebień (польск.) (бел.. – Kraków : Wyd-wo WAM, 1996. – 882 s.

[:0-1] а ^б ^в ^г ^д Grzebień, L. (Ed.), Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1996.

[2] Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772–1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот ; пер. А.Н. Коваля. – М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. – С. 86.

[3] Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772–1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот ; пер. А.Н. Коваля. – М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. – С. 143.

[4] Catalogs SJ 1774-1829. Russiae. Архівавана 13 ліпеня 2020.

[5] Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – С. 226.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]