Бадуэн VI Фландрскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Бадуэн VI Фландрскі
фр.: Baudouin VI de Flandres
Сцяг8-ы Граф Фландрыі
1 верасня 1067 — 17 ліпеня 1070
Папярэднік Бадуэн V Фландрскі
Пераемнік Арнульф III Фландрскі
Сцяг граф Эно
1051 — 17 ліпеня 1070
Папярэднік Герман
Пераемнік Арнульф III Фландрскі

Нараджэнне каля 1030
Смерць 17 ліпеня 1070
Месца пахавання
Род Фландрскі дом
Бацька Бадуэн V Фландрскі
Маці Адэла Французская[d]
Жонка каля Рыхільда дэ Эно[d][1]
Дзеці Арнульф III[d][2], Бадуэн II дэ Эно[d], Агнеса Фландрская[d][2] і Гільберт Фландрскі[d][2]
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бадуэн VI Монс (Міралюбны) (фр.: Baudouin VI de Mons, каля 103017 ліпеня 1070, абацтва Анон  (фр.)) — граф Эно з 1051 года, граф Фландрыі з 1067 года, сын графа Бадуэна V Фландрскага і Адэлы Французскай, дочкі караля Францыі Роберта II. Паходзіў з Першага Фландрскага дому.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1045 годзе імператар Генрыха III часова перадаў Бадуэну маркграфства Антверпен. Раней, бацька Бадуэна Бадуэн V страціў яго падчас вайны з Генрыхам. У 1051 годзе Бадуэн ажаніўся па патрабаванні бацькі з Рыхільдай, графіняй Эно, удавой графа Германа. Нягледзячы на пратэст імператара, Бадуэн завалодаў графствам, а таксама графствам Монс, маркграфствам Валансьен і паўднёвай часткай ландграфства Брабант, якія ўваходзілі ў яго на той момант. З-за блізкага сваяцтва жонкі былі адлучаны ад царквы біскупам Камбрэ Энгельбертам, але затым Папа Леў IX даў згоду на шлюб. Двое дзяцей Рыхільды ад Германа былі пазбаўлены спадчыны бацькі; яго сын Ражэ ў 1066 годзе стаў біскупам Шалон-сюр-Марна, а дачка сышла ў манастыр.

Пасля смерці бацькі ў 1067 годзе Бадуэн VI аб’яднаў Фландрыю і Эно, дзе кіраваў тры гады да сваёй смерці ў 1070 годзе. Як граф Эно, Бадуэн прызнаў паміж 1066 і 1070 гадамі гільдыю ў Валансьене. Ён аднавіў абацтва Анон, дзе пасля і быў пахаваны. Пачатак яго кіраванне было адзначана заснаваннем абацтва Грамон (Гераардсберген), якое атрымала палёгкі ў 1068 годзе.

Ведаючы, што ён хворы, Бадуэн склікаў савет у Аўдэнардэ, на якім прыняў рашэнне паставіць двух малалетніх сыноў — Арнульфа і Бадуэна пад апеку маці, прычым у выпадку смерці аднаго з яго сыноў, іншы павінен быў стаць яго спадчыннікам. Перад смерцю яму ўдалося перадаць свае землі старэйшаму сыну Арнульфу III. Таксама ён папрасіў свайго брата Роберта Фрызскага абараняць сваіх дзяцей. Ён памёр неўзабаве пасля гэтага, 17 ліпеня 1070 года.

Кіраванне Бадуэна VI адзначылася перыядам унутранага і знешняга міру. Нягледзячы на ўсе меры, ранняя смерць Бадуэна спарадзіла дынастычныя спрэчкі. Ужо 22 лютага 1071 года Арнульф быў забіты ў барацьбе са сваім дзядзькам Робертам Фрызскім у бітве пры Каселі разам з графам Херэфарда Вільямам Фіц-Осбернам[3], а Роберт узурпаваў уладу ў Фландрыі. Малодшы сын, Бадуэн II стаў графам Эно пасля гібелі Арнульфа.

Шлюб і дзеці[правіць | правіць зыходнік]

Жонка (з 1051): Рыхільда дэ Эно (памерла 15 сакавіка 1087, Месін, пахавана ў абацтве Анон), удава графа Эно Германа. Дзеці ад гэтага шлюбу:

Зноскі

  1. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  2. а б в Lundy D. R. The Peerage
  3. У некаторых крыніцах сказана, што ўдава Бадуэна Рыхільда выйшла за яго замуж незадоўга да бітвы пры Каселі.
  4. Магчыма, манашка ў бенедыкцінскім кляштары, якая згадваецца ў Annales Hanoniæ. У 1071 годзе названа ў дакументах Арнульфа III яго сястрой.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Пиренн А. Средневековые города Бельгии. — СПб.: Издательская группа «Евразия», 2001. — 512 с. — 2000 экз. — ISBN 5-8071-0093-X.
  • E. Brandenburg. Die Nachkommen Karls des Gro?en. — Leipzig, 1935. — С. 9.
  • Alberdingk Thijm. Balduin VI. — Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). — Leipzig: Band 2. Duncker & Humblot, 1875. — С. 9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]